Наша планета цяпер праходзіць праз адзін з найбуйнейшых метэорных патокаў.
Як паведаміў БелаПАН дырэктар абсерваторыі Белдзяржуніверсітэта Альгерд Кузнечык, колькасць падаючых метэарытаў дасягнула максімуму 17 лістапада ў 2 гадзіны 22 хвіліны.
У начным небе ў гэты час можна было бачыць прыкладна 130 падаючых «зорак» у гадзіну пры іх яркасці вышэй за сярэднюю.
Асаблівасць Леанідаў — высокая яркасць метэораў, якая тлумачыцца вялікай хуткасцю ўварвання часцінак у верхнія слаі атмасферы — 71 кіламетр за секунду, растлумачыў спецыяліст.
Паток Леаніды пераменны (ад 20 да 130 метэораў у гадзіну), у залежнасці ад таго, ці праходзіць Зямля пры руху вакол Сонца праз цэнтр патоку або змяшчаецца.
Як паведаміў А.Кузнечык, паток можна назіраць з боку сузор’я Льва ў яснае надвор\’е, лепш за горадам, дзе святло не перашкаджае ўбачыць прыгожае відовішча. У найбліжэйшыя ночы метэоры з патоку Леаніды будуць бачны на начным небе не радзей за адзін раз на тры хвіліны.
На думку некаторых вучоных, паток Леаніды адыграў важную гістарычную ролю. У 1832 годзе пры яго назіранні амерыканскі астраном Олмстэт даў пачатак новай канцэпцыі метэорных з’яў, якая дазволіла звязаць патокі з каметамі, а не з «атмасфернымі» з’явамі, як гэта было раней. Паток Леаніды прызнаны абломкамі каметы Тэмпеля‑Тутля. Пры вяртанні каметы да Сонца прыкладна раз на 33 гады адзначаецца вялікі ўсплёск метэорнай актыўнасці. Апошні такі паток назіраўся ў 1999 годзе. За гадзіну на Зямлю ўпала прыблізна тысяча метэораў.
Паводле слоў вучонага, штогод Зямля праходзіць 30 метэорных патокаў рознай інтэнсіўнасці.
«Хаваеш свой жах, бо гэта шкілет са скурай». Святлана Ціханоўская прызналася, ці пазнала Сяргея праз пяць гадоў2
Каментары