На сцэну выйшла расійская «Нацыянальная рэспубліканская армія», якая ўзяла на сябе адказнасць за забойства Дугінай
Пра тое, што падрыў аўтамабіля з дачкой Аляксандра Дугіна ў Падмаскоўі — гэта партызанская акцыя, зладжаная як супраціў крамлёўскаму рэжыму, заявіў расійскі апазіцыянер Ілля Панамароў, які жыве ва Украіне. У эфіры сваёй праграмы «Утро февраля» ён расказаў, што да яго звярнулася так званая «Нацыянальная рэспубліканская армія» (НРА), якая ўзяла адказнасць за тое, што здарылася, на сябе.
У маніфесце НРА, зачытаным Панамаровым, гаворыцца, што ўдзельнікі руху — расійскія актывісты, вайскоўцы, палітыкі, «цяпер байцы і партызаны». Яны абвясцілі Уладзіміра Пуціна «узурпатарам улады і вайсковым злачынцам, які зламаў Канстытуцыю, развязаў братазабойчую вайну паміж славянскімі народамі і адправіў расійскіх жаўнераў на дакладную і бессэнсоўную смерць», а чыноўнікаў расійскага ўрада і рэгіянальных адміністрацый, сілавікоў — «памагатымі ўзурпатара».
У НРА заявілі, што «пазбаўленыя права голасу, людзі маюць права на паўстанне супраць тыранаў». Таксама яны прыгразілі, што працягнуць падобныя акцыі, скіраваныя супраць памагатых улады, падкрэсліўшы, што пад пагрозай будуць толькі яны: «Мы праводзім акцыі толькі супраць асоб гэтай улады. Мы не будзем атакаваць грамадзянскія аб'екты і мірных грамадзян. Наша мэта — спыніць знішчэнне Расіі і яе суседзяў, спыніць дзейнасць купкі крамлёўскіх дзялкоў, якія прысмакталіся да багаццяў нашага народа і здзяйсняюць сёння злачынствы ўнутры краіны і за яе межамі. Свет — не вораг Расіі, а Расія — не вораг чалавецтву, і мы дакажам гэта справай».
Ілля Панамароў таксама сказаў, што ў апошнія месяцы ў Расіі НРА правяла «многія іншыя партызанскія акцыі прамога дзеяння», аднак не ўдакладніў, пра якія менавіта падзеі гаворка.
У выпуску таксама з'явіўся мужчына ў вайсковай форме. Ён схаваў свой твар і, не называючы імя, прадставіўся як камандзір узвода і сказаў, што Пуцін «больш за 20 гадоў рабуе народ Расіі, уціскае правы і свабоды, пасылае на забой у развязаныя ім жа вайны, прыйшоў час пакласці гэтаму канец».
Цяпер чытаюць
«У капцюрох ГПУ». Стагоддзе небяспечнай наіўнасці і дарэмных мараў беларускай эміграцыі7
Каментары