Яе існаванне выявілі не этнографы і фалькларысты, а вайскоўцы. Бо ўпершыню інфармацыя пра Баваўнятка з'явілася ў твітары такой, здавалася б, няпрофільнай структуры, як Міністэрства абароны Украіны.
«Баваўнятка — жывёла-прывід. Пухнатая і няўрымслівая. Ноччу Баваўнятка ціхенька прыходзіць на базы акупантаў, склады, аэрадромы, нафтаперапрацоўчыя заводы і іншыя месцы, запоўненыя лёгкаўзгаральнымі прадметамі, і пачынае там бавіцца з агнём», — пішуць жартаўнікі-вайскоўцы.
Гэты гумар з гульнёй слоў добра зразумелы і беларусам, бо паходзіць ад украінскага слова «бавовна» (па-беларуску «бавоўна»).
Паколькі расійскія і вайсковыя, і цывільныя ўлады не надта ахвочыя прызнаваць свае няўдачы на вайне, то іх афіцыйная тэрміналогія поўніцца шматлікімі эўфемізмамі. Сярод іх — слова «хлопóк» для пазначэння выбуху. А паколькі яно толькі націскам адрозніваецца ад слова «хлóпок» у значэнні «бавоўна», і аўтаматычныя перакладчыкі часта так і перакладаюць, то з-за гэтага ўкраінцы часта і завуць гэтыя «хлопки» «бавовнами». У сувязі з гэтым новы жартоўны персанаж мае ўсе шанцы прыжыцца і стаць сапраўды народным.
Каментары