Даследчыкі распрацавалі падскурны імплант для лячэння дыябету 1-га тыпу
Прылада можа вылучаць у клеткі інсулін, але ёсць адзін нюанс.
Навукоўцы распрацавалі новую імплантацыйную прыладу, якая можа змяніць спосаб атрымання інсуліну хворымі на дыябет 1-га тыпу. Ніткападобны імплант, або SHEATH (Subcutaneous Host-Enabled Alginate THread), усталёўваецца ў арганізм у два этапы.
Спачатку навукоўцы прыдумалі спосаб уставіць нейлонавыя катэтары пад скуру, дзе яны застаюцца да шасці тыдняў. За гэты час вакол катэтараў утвараюцца крывяносныя судзіны, якія будуць затым структурна падтрымліваць спецыяльныя «астраўковыя прылады». Калі катэтар выдаляюць, у гэтай прасторы потым размяшчаюць гэтыя імпланты ці «астраўковыя прылады» даўжынёй 10 сантыметраў. Яны вылучаюць інсулін праз астраўковыя клеткі, якія ўтвараюцца вакол, а таксама атрымліваюць пажыўныя рэчывы і кісларод з крывяносных судзін, каб заставацца жывымі.
Тэхніка імплантацыі была распрацаваная і пратэставаная даследчыкамі з Cornell University і University of Alberta. Менавіта ва Універсітэце Корнэла ў 2017 годзе навукоўцы стварылі першы палімер, які атрымаў назву TRAFFIC (Thread-Reinforced Alginate Fiber For Islets enCapsulation), зроблены для імплантацыі ў брушную паражніну пацыента. У 2021 годзе тая ж каманда распрацавала яшчэ больш надзейную прыладу для імплантацыі, якая даказала здольнасць кантраляваць узровень цукру ў крыві мышэй на працягу шасці месяцаў.
Цяперашняя праблема SHEATH, якую яшчэ трэба вырашыць — гэта працяглае прымяненне ў пацыентаў. Вельмі цяжка падтрымліваць функцыянальнасць гэтых астраўкоў на працягу доўгага часу ўнутры цела, бо прылада блакуе крывяносныя судзіны; натуральныя ж астраўковыя клеткі ў целе знаходзяцца, як вядома, у непасрэдным кантакце з судзінамі, якія забяспечваюць гэтыя клеткі пажыўнымі рэчывамі і кіслародам, перадае словы даследчыкаў Engaget.
Паколькі астраўковыя прылады ў канчатковым выніку павінны быць выдаленыя з арганізма, даследчыкі ўсё яшчэ працуюць над тым, каб максімізаваць абмен пажыўных рэчываў і кіслароду ў мадэлях буйных жывёл — і, урэшце, у чалавека. Навукоўцы спадзяюцца, што аднойчы імплант можа замяніць стандартнае лячэнне дыябету 1-га тыпу, якое сёння патрабуе штодзённых ін'екцый або інсулінавых помпаў.
«Гэта была жывая камера сачэння». Што рабіла віцяблянка Кацярына, каб вызваліцца праз 5 гадоў замест прысуджаных 12 гадоў10
Каментары