Блогер зварыў кляновы сіроп па-беларуску і падзяліўся рэцэптам
На нашым сцягу няма кляновага ліста, ды і бліны мы часцей за ўсё ямо з варэннем або згушчонкай. Клёны, тым не менш, у Беларусі ёсць, а значыць, і той самы сіроп зварыць з іх соку можна. На сваім вопыце гэта даказаў Сяргей. Кляновы сок ён здабывае з самага дзяцінства, ужо 25 гадоў, а вось сіроп варыць пачаў нядаўна. Атрымалася смачна з першага разу, піша «Анлайнер».
«Збіраць кляновы сок мяне яшчэ ў дзяцінстве навучыла бабуля. Ён вельмі адрозніваецца ад бярозавага па смаку — значна саладзейшы з-за прыродных сахарозаў у клёне.
Каб зрабіць адзін літр сіропу, спатрэбіцца 45 літраў соку. Нічога дадаваць не трэба: проста выпарваюць лішнюю ваду да патрэбнай кансістэнцыі.
Смак атрымліваецца карамельны-прыемны і натуральны.
Важна яшчэ не перакіпяціць: аднойчы ў мяне сіроп пачаў цукрыцца, як мёд: гэта ўжо перабор».
З канадскіх клёнаў, як кажа Сяргей, сіроп атрымліваецца гусцейшы. Але чыста па смаку беларускі ім нічым не саступае.
Мужчына варыць сіроп для сябе. Пра магчымасць зрабіць з гэтага маленькі бізнэс задумваўся, але зразумеў, што гэта практычна нерэальна.
«Патрэбныя вельмі вялікія аб'ёмы. Як гэта адбываецца ў Канадзе: бяруць кляновы гай і злучаюць дрэвы павуціннем з трубак, адкуль ужо сок трапляе ў шматтонныя сховішчы і пасля кіпяціцца. У такіх аб'ёмах гэта можа стаць бізнэсам. На аматарскім узроўні гэта даволі працаёмкі і доўгі працэс».
Таксама не варта забываць, што для збірання кляновага соку патрабуецца спецыяльны дазвол. У Сяргея такі ёсць. Мужчына кажа, што атрымаць яго не так ужо і складана, але ёсць нюансы:
«Рэч у тым, што пасля атрымання дазволу чалавеку часцей за ўсё выдаюць участак з клёнамі, які і так хутка будзе высечаны для будаўніцтва дарогі і лесанарыхтоўкі. І ніхто не можа ведаць, дзе менавіта будзе размешчаны гэты ўчастак: камусьці ў выніку проста нязручна рэгулярна ездзіць за ўмоўны МКАД і займацца там збіраннем соку. Мне пашанцавала: я збіраю сок з клёнаў у маёй вёсцы-з тых жа, што былі ў дзяцінстве».
Цяпер чытаюць
«Хаваеш свой жах, бо гэта шкілет са скурай». Святлана Ціханоўская прызналася, ці пазнала Сяргея праз пяць гадоў1
Каментары