«Баюся, ноччу могуць пачацца марадзёрствы». Беларусы Іспаніі і Партугаліі расказалі, як перажываюць глабальны блэкаўт

Андрэй Стрыжак (Барселона, Іспанія)

«Я прыехаў у Барселону па працоўных справах. Прыкладна ў 12.00 [каля 13.00 па Мінску] па ўсім горадзе знікла электрычнасць. Спачатку падумаў, што гэта лакальная праблема, але потым заўважыў, што не працуе інтэрнэт.

Людзі дасталі свае старыя прыёмнікі і слухаюць навіны па радыё, каб даведацца, што адбываецца. Мы з калегам таксама купілі радыё, слухаем эфір і сочым за развіццём сітуацыі.

На вуліцах даволі шмат паліцыі, таму што не працуюць сігналізацыі ў крамах і іншых месцах, і ёсць рызыка, што злачынцы могуць скарыстацца з гэтай сітуацыі. Наколькі мне вядома, у горадзе забяспечанае энергазабеспячэнне медыцынскіх устаноў і аэрапорта, але чыгунка не працуе. Больш нідзе электрычнасці няма. Тэлефонная сувязь працуе толькі паблізу будынкаў важных дзяржаўных устаноў».

Імёны астатніх суразмоўцаў змененыя дзеля іх бяспекі.

Вольга, Мадрыд (Іспанія)

«Электрычнасць знікла ў 12.30 паводле мясцовага часу [13.30 паводле беларускага]. Я была ў дарозе з Барселоны ў Мадрыд. Да сталіцы Іспаніі заставалася гадзіна язды, але цяпер я ўсё яшчэ знаходжуся ў цягніку. Мы спыніліся ў полі, усе выйшлі з вагонаў і чакаем наладжвання электрычнасці.

Прачыталі ў навінах, што на ліквідацыю аварыі службам трэба ад шасці да дзесяці гадзін. Вакол усе спакойныя, панікі наогул няма.

Пасажыры запасліся вадой у бары цягніка. Калі яна пачала заканчвацца, выратавальныя службы якраз падвезлі да нашага цягніка шмат бутыляванай вады. Супрацоўнікі чыгункі маюць зносіны з усімі і максімальна спрабуюць згладзіць сітуацыю. Людзі дапамагаюць адзін аднаму выйсці і падняцца ў цягнік, усё максімальна добразычліва».

Святлана, Алгарва (Партугалія)

«Святло знікла ў 11.34 паводле мясцовага часу [13.34 паводле Мінска], у мяне якраз скончыўся працоўны сазвон. Спачатку падумалі, што электрычнасці няма толькі ў нашай кватэры, таму пайшлі глядзець, што адбываецца на электрашчытку. Але з ім усё было ў парадку.

Потым у інтэрнэце ўбачылі, што такая праблема ва ўсёй краіне. Паехалі ў школу па дзіця, але нам сказалі, што дзеці паспелі паабедаць і цяпер працягваюць вучыцца.

У нашым мястэчку супермаркеты закрытыя, ахоўнікі стаяць каля ўваходаў і не пускаюць людзей усярэдзіну. Рэстараны працуюць, але толькі за наяўныя — прадаюць ваду, піва і віно. Сірэны аўтамабіляў экстранных службаў чутныя, але не часцей чым звычайна. Святлафоры не працуюць. Побач з нашым домам чыгунка і пераезд — цягнікі не ходзяць.

Нядаўна мы атрымалі паведамленне ад нашай энергетычнай кампаніі. У ім даслоўна гаворыцца, што на аднаўленне падачы электрычнасці пойдзе шмат часу — некалькі гадзін. Просяць нікуды не тэлефанаваць, проста захоўваць спакой і не карыстацца сувяззю занадта часта».

Максім, Лісабон (Партугалія)

«Электрычнасць знікла ў 11.30 [13.30 па Мінску]. Я ў гэты час быў у каворкінгу, там яшчэ некалькі чалавек працавалі, але праз хвілін з 30 амаль нікога не засталося. Не ведаю куды яны дзеліся — пайшлі па дамах ці на сонца грэцца.

Спачатку быў мабільны інтэрнэт, але цяпер — з перабоямі. Пісалі, што мабільныя вышкі будуць працаваць на рэзервовых батарэях тры-чатыры гадзіны, а потым пакінуць толькі тэлефонную сувязь, каб знізіць нагрузку на сетку.

Але панікі ў людзей няма, партугальцы спакойныя — проста грэюцца на сонейку, прынамсі ў нас на раёне. Я ўжо нават жартую, што вось-вось з'явяцца коркі ў напрамку пляжу.

Але ў цэлым, вядома, трохі страшна, таму што гэта адбываецца ў маштабах усёй краіны. Крамы, цягнікі, метро, бальніцы, святлафоры — наогул нідзе няма святла. На фунікулёры затрымаліся людзі, іх будуць даставаць пажарнікі.

Увогуле — як бы калапс, але панікі не відаць. Баюся толькі, што ўначы могуць пачацца марадзёрствы. Бо не працуюць камеры і сігналізацыі, а кантынгент у некаторых раёнах так сабе».

• 0
• 0
• 2
• 2
• 6
• 0
• 1
• 0