«Тры дні таму яе бачылі ў зграі». Беларуска прынесла сабачку на аперацыю ў ветклініку і ўжо месяц не можа яе знайсці

Аксана — гаспадыня сабакі, які згубіўся ў раёне мінскай вуліцы Ангарскай 2 жніўня. Жанчына прывезла жывёліну на стэрылізацыю ў ветклініку і, як сцвярджае, перадала ў рукі доктара. Праз тры гадзіны мінчанцы патэлефанавалі і сказалі, што сабака ўцёк.

Згубленага гадаванца завуць Вара, парода — кітайская хахлатая. З'явілася ў сям'і Вара два гады таму.

«У мяне ёсць яшчэ адзін сабачка — кітайскі хахлаты, «голенькі». І хлопчык у нас самы першы з'явіўся. І вось мы не дагледзелі, у нас з'явіліся шчаняты. Мы двух раздалі, а адну дзяўчынку Варачку вырашылі пакінуць сабе. Вось так яна ў нас два гады і была», — расказала Аксана.

Нядаўна гаспадыня вырашыла сабаку стэрылізаваць і адвезла ў клініку ZooHelp, у філіял на вуліцу Варвашэні, 1. Жывёліну ў Аксаны забралі: сказалі ехаць дадому і чакаць званка пасля таго, як Вара апрытомнее.

«Я перадала сабаку ў рукі доктара і паехала, натуральна, дадому. Па дарозе яшчэ зайшла ў краму — на аўтастанцыі, пакуль чакала аўтобуса. Праз паўгадзіны яна ў іх уцякае. Яны [супрацоўнікі клінікі] пачынаюць усёй камандай за ёй ганяцца. І гналіся гадзіны тры, пакуль яна не знікла з поля зроку. І толькі потым яны мне патэлефанавалі і сказалі, што сабачка мая ўцякла», — кажа гаспадыня.

А як патлумачылі страту сабакі ў клініцы?

«Яны пайшлі, мабыць, яе рыхтаваць да аперацыі, адчынілі дзверы, і яна проста шмыгнула. На вуліцу дзверы былі адчыненыя. Я памятаю, калі заходзіла, там у іх усё наросхрыст было. Была спёка. Яна [сабака Вара] пайшла, думаю, па маіх слядах. То-бок яны маглі б мне адразу патэлефанаваць, я ж тут была, магла б яе адразу і злавіць. Яна б на мой голас прыбегла…» — лічыць Аксана.

Жанчына займаецца пошукам зніклага сабакі больш за тры тыдні — пакуль безвынікова.

«Яны [у клініцы] таксама размясцілі першы дзень аб'явы, там валанцёры былі. А потым прайшоў дождж, я гляджу, і няма гэтых аб'яў. Мы таксама званілі дырэктару, прасілі, каб наш корм паставілі і вадзічку каля клінікі. Але больш ад іх ніхто не званіў», — адзначае Аксана.

Павялічыць

Час ад часу на сувязь з гаспадыняй выходзяць людзі, якія, верагодна, бачылі Вару ў раёне вуліцы Варвашэні, у тым ліку проста насупраць клінікі, а таксама на Алтайскім завулку. То-бок сабака, па ўсёй бачнасці, працягвае жыць у гэтым раёне. Але праблематычна тое, што сама гаспадыня жыве ў вёсцы пад Мінскам.

«Мне тэлефануюць, але пакуль я прыязджаю, натуральна, сабака за гэты час уцякае. І ўсё адно я стараюся прыязджаць і абыходжу ўвесь раён. Але доўга хадзіць не магу, у мяне падае цукар… Прайдуся пару дзён і потым ляжу», — расказала жанчына.

Клініка: «Сабака вырвалася падчас пастаноўкі катэтара»

Дырэктар клінікі Дзмітрый Сенюк патлумачыў, што сабака напалохалася катэтара і вырвалася з рук ветэрынараў.

— Усе аперацыі ў нашай клініцы праводзяцца зранку […] Гадаванца, атрымліваецца, мы забралі, узялі яго ў стацыянар. За сабакам нейкі час назіраюць, ставяцца кропельніцы гадаванцу, пасля чаго ён паступае на аперацыю. Спачатку праводзіцца прэмедыкацыя — гэта комплекс мер перад увядзеннем наркозу. Неабходна паставіць катэтар і ўвесці спецыяльныя прэпараты. І вось падчас пастаноўкі катэтара сабака пачаў вырывацца і драпаць, кусаць нашых супрацоўнікаў, яны не ўтрымалі яго. Паколькі дзверы былі адчыненыя, ён пабег у агульны хол і выбег з клінікі. Уваходныя дзверы таксама былі прачыненыя. 

— А чаму дзверы былі адчыненыя? 

— У стацыянар былі адчыненыя, таму што ў нас кандыцыянаванне ідзе з суседняга кабінета, і калі зачыніць дзверы, не будзе падавацца халоднае паветра ў стацыянар […] А гэта лета было, месяц таму, спёка. Кандыцыянаванне і супрацоўнікам неабходна, і гадаванцам. Сабака выбег, супрацоўнікі пабеглі за ім, не дагналі, мабыць. Я думаю, што яны скончылі ўсе аперацыі і патэлефанавалі гаспадыні, паставілі яе ў вядомасць, што сабака ўцёк. 

Павялічыць

Па словах Дзмітрыя, гаспадыні патэлефанавалі практычна адразу пасля таго, як сабака знік («прыкладна праз паўгадзіны»). Аксана адказала пра тры гадзіны. Верагодна, столькі часу прайшло з моманту перадачы сабакі ў стацыянар, бо нейкі час жывёліна правяла ў чарзе на аперацыю.

Як запэўніў дырэктар, такі інцыдэнт адбыўся ўпершыню за 8 гадоў працы клінікі. Цяпер дзверы ў стацыянар па зразумелых прычынах заўсёды трымаюць зачыненымі. Дзмітрый таксама настойвае, што супрацоўнікі дапамагалі гаспадыні з пошукам сабакі: размяшчалі аб'явы, паставілі корм каля клінікі, выходзілі на пошукі, калі тэлефанавалі сведкі і паведамлялі, што бачылі жывёліну.

«Праблема яшчэ палягае ў тым, што сабака некантактны. У першы дзень, калі ён уцёк, мы яго бачылі тры разы. Але на мянушку ён не адгукаецца, па пачастунак не ідзе. Хоць, па словах сведкаў, бегае па-ранейшаму з ашыйнікам і з павадком. Тры дні таму яго бачылі ў зграі. Думаю, усё яшчэ ёсць шанцы яго знайсці», — кажа дырэктар.

«Уладальніца жывёліны мае права звярнуцца ў суд»

А што калі сабаку не знойдуць? Кіраўнік Асацыяцыі зоаабарончых арганізацый Аксана Давыдзенка лічыць, што справу можна давесці да суда.

«Паколькі аказанне ветэрынарных паслуг адбываецца на дамоўнай аснове, выпадак са «стратаю сабакі ветклінікай» падпадае пад дзеянне Закона РБ ад 9 студзеня 2002 г. №90-З «Аб абароне правоў спажыўцоў». То-бок уладальніца жывёліны можа звярнуцца за аказаннем дапамогі ў грамадскія аб'яднанні спажыўцоў, у мясцовыя выканаўчыя і распарадчыя органы, альбо самастойна звярнуцца ў суд, але для гэтага трэба быць гатовай даказваць віну ветклінікі ў знікненні, пацвярджаць каштоўнасць жывёліны і г. д.

На жаль, гісторыі, калі жывёліна ўцякае пры звароце ўладальніка ў ветклініку, сустракаюцца нярэдка. Таму ўладальнікам варта быць уважлівымі пры транспартаванні жывёліны, выкарыстоўваць тэхнічна спраўныя пераноскі, павадкі, шлейкі, дадаткова павесіць на гадаванца адраснік.

А ў выпадку, калі жывёліна ўцякла, акрамя арганізацыі яе пошукаў не забудзьцеся на працягу трох дзён паведаміць пра гэта ў рэгістрацыйны орган, каб не быць абвінавачаным у пазбаўленні ад жывёліны», — нагадала зоаабаронца.

• 0
• 0
• 0
• 1
• 0
• 7
• 3
• 0