«Поўны фарш, а цана як у пустой Tesla». Чым (не) задаволеныя ўладальнікі кітайскіх электрамабіляў

«Бюджэтны электракітаец»

Для Максіма (імя зменена) электрамабіль стаў яго першай машынай:

«У мяне Dongfeng Box. Гэта электракітаец, можна сказаць, з бюджэтнага класа. Гэта наша з жонкай першая машына. Купілі яе год таму.

Спачатку мы выбіралі б/у аўтамабіль з рухавіком унутранага згарання (РУЗ) за цану каля $10 000. Але за такую суму ў РБ можна купіць толькі дзесяцігадовую старэнькую машыну з прабегам каля 200 тысяч кіламетраў. Замарочвацца з прыгонкамі з-за мяжы таксама не хацелася, ды і сума не тая.

Неяк мы выпадкова праехаліся ў Box’e як пасажыры і вырашылі ўкласціся ў яго. Першы ўзнос у лізінгу з растэрміноўкай якраз склаў $10 000. Уся сума атрымалася $20 000 на 2 гады пад 0% у далярах ($17 000 аўто + $3 000 дадаткаў: каска, зімовая гума, зарадка, антыкар, плёнкі і г.д.). А цяпер мы ўжо выкупляем яго, каб не плаціць ПДВ у 2026 годзе, калі скончыцца дзеянне закона пра нулявы ПДВ на электрамабілі.

Павялічыць

Запас ходу ў Box каля 300 км летам і каля 200 км зімой, у залежнасці ад хуткасці і працы кандыцыянера. Зараджаюся на хуткіх «Маланках». Па грубых падліках гэта танней, чым для РУЗ, у два-тры разы. Тым, хто зараджаецца дома, гэта выгадней у пяць разоў, чым заправіць аўтамабіль з РУЗ.

У Мінску інфраструктура зарадных станцый даволі развітая. Але ў родным горадзе пакуль што сумна — ёсць усяго пару хуткіх станцый. На трасах паміж абласнымі гарадамі зарадных станцый таксама мала, адна-дзве на ўсю дыстанцыю. Таму паездкі ў іншыя гарады трэба абавязкова планаваць.

Але радуе, што кожны год з’яўляюцца новыя зарадныя станцыі. На выпадак непрадбачаных сітуацый важу з сабой кабель для зарадкі ад звычайнай разеткі і кабель для павольнай зарадкі (дзе ёсць толькі разетка, без кабеля). Часам узнікаюць праблемы са стартам зарадкі — напрыклад, запускаецца з пятага разу або зусім не запускаецца. Але такое адбываецца не часта.

Год таму Box быў самым танным электрамабілем у Беларусі, які можна было купіць у афіцыйным салоне. Цяпер з’явіліся канкурэнты ад Geely, і калі б я купляў машыну зараз, вывучыў бы яшчэ і іх.

Па ўражаннях кітайскі электрамабіль — гэта планшэт на колах. Розныя асістэнты кіравання і парковак, камеры на 360 градусаў, шмат «прыколак» з кітайскіх маркетплэйсаў, годная якасць. За такія грошы сярод новых РУЗ у Беларусі ў яго проста няма канкурэнтаў, толькі «лада» на механіцы ці самая танная Geely.

Мінусы:

• доўгая зарадка ў параўнанні з запраўкай РУЗ. Прыкладна гадзіну +/— 30 хвілін.
• Хацелася б большую батарэю, каб можна было праехаць 400‑500 км летам і 300‑350 км зімой.
• Невядома, што будзе з кузавам праз два-тры гады, бо гэтыя аўто вырабляюць нядаўна. У некаторых ужо ёсць уздуцце фарбы на зварачных швах і з’яўляюцца ўчасткі ржы.
• Доўгае чаканне кузаўных работ. Аўто прадаюцца добра, амаль усе з каска, і па любой драпіне ўсе звяртаюцца да дылера. Перафарбавання дзвярэй можна чакаць два месяцы.
• Для працы CarPlay і Android Auto трэба дакупіць асобную афіцыйную прыстаўку, якая ўстаўляецца ў USB».

«Пакуль што гэта выгадна»

Мінчанка Алеся (імя зменена) валодае кітайскім электрамабілем BYD Dolphin (рэстайлінг 2025 года).

«Пачнём з зарадных станцый. Па дзесяцібальнай шкале ацэньваю беларускія станцыі на 6+. Але радуе, што ў абласных гарадах адкрываецца ўсё больш станцый. Паток электрамабіляў не змяншаецца, попыт на такі транспарт ёсць. У Мінску асабліва вылучу таксі, кіроўцы якіх любяць займаць усе вольныя зарадныя станцыі.

Павялічыць

Звычайна зараджаюся на станцыях у Мінску. І раз на месяц, калі наведваю сваякоў, стаўлю на павольную зарадку ў гаражы (у іншым маленькім горадзе). На жаль, каля працы няма нічога падобнага. А вельмі хацелася б мець нешта побач, пажадана павольную зарадку.

Штомесяц я еду па трасе 250 км. Перад такімі паездкамі важна не прапусціць рэдкую станцыю на трасе, асабліва калі не атрымалася выехаць са 100% зарадкай. Пакуль вялікіх праблем не было, акрамя магчымасці затрымацца на зарадцы, пакуль іншая машына зараджаецца.

Станцый за межамі Мінска паступова становіцца больш. Але скажу як уладальніца электрамабіля: пакуль гэтага дакладна недастаткова для такой колькасці кітайскіх машын. Каб на такіх машынах можна было паўнавартасна падарожнічаць па Беларусі, трэба зрабіць больш зарадных станцый з кітайскімі партамі GB/T. Рабіце больш такіх партоў, людзі будуць радыя і ўдзячныя.

Раней у мяне была бензінавая машына на аўтамаце. На старой машыне мае штомесячныя паездкі 250 км у абодва бакі каштавалі мінімум 100 рублёў. Цяпер атрымліваецца каля 55‑65 рублёў. Эканомія адчувальная, як і камфорт у новай машыне.

Але за гэтую эканомію часам даводзіцца «плаціць» часам. Пастаяць на станцыях, пачакаць свайго месца, пачакаць зарадкі. А яшчэ трэба рэгуляваць хуткасць для эканоміі зарадкі. Але зарадка ўсё адно больш выгадная, чым запраўка, хоць цана паступова расце.

Пакуль што гэта выгадна. Я езджу на машыне каля года, і з іншых выдаткаў пакуль была толькі замена алівы (150 рублёў разам з працай). У салоне рэкамендавалі рабіць гэта раз на 10 тысяч кіламетраў прабегу. Гэтую адлегласць я «накатала» за шэсць месяцаў. Акрамя таго, былі куплі зімовых шын, антыкар, розныя пахучкі, дыванкі. Але гэта базавы мінімум любой машыны.

Больш пытанняў з машынай не было. Наогул ніякіх непрыемных момантаў. Спадзяюся, што і не будзе. А яшчэ ў Мінску ёсць крутыя прывілеі для электрамабіляў: няма дарожнага падатку, бясплатныя паркоўкі, права руху па аўтобуснай паласе. Вельмі прыемныя плюшкі ад дзяржавы, за гэта дзякуй.

Не пашкадавала пра куплю ні разу. За свае грошы гэтая машына з такімі нерэальнымі функцыямі ўнутры — проста самалёт. Кожнаму раю паспрабаваць пакатацца на электрамабілі, а ўжо пасля гэтага вырашаць самому, ці пасуе такі варыянт. Хтосьці ж павінен ездзіць на машынах з РУЗ, бо зарадныя станцыі не гумовыя.

Зімой бывае трохі складаней, але нічога крытычнага дакладна няма. Запас ходу зніжаецца, так, але не ў два разы, як звычайна кажуць. Пры правільным кіраванні атрымліваюцца зусім іншыя лічбы».

«Усё ёсць, а каштуе як пустая Tesla Model 3»

Сяргей (імя зменена) год таму купіў кітайскі электракрасовер BYD Yuan Up — і нядаўна замовіў другі:

«У РБ з інфраструктурай па Мінску і асноўных кірунках усё нядрэнна. Нават добра. Некаторы час жыў у Латвіі, там такога дакладна няма. Асноўныя ўладальнікі электрамабіляў у гэтай краіне — уладальнікі ўласных дамоў. І электрамабіляў там ставяць на ўлік мала, каля 1000 у год [у Беларусі ў 2025 годзе квота на беспошлінны ўвоз электрамабіляў складала 15 000 штук і была амаль цалкам выбраная да канца верасня].

Павялічыць

Зараджаю аўтамабіль у гараж-боксе, які ўзяў у арэнду. Ад звычайнай павольнай разеткі за ноч машына зараджаецца напалову, што нармальна для прабегу 15 тысяч кіламетраў у год. Запас ходу — каля 300 км. Да Мазыра даязджае спакойна толькі з падзарадкай. Запраўкі па дарозе ёсць, часам даводзіцца чакаць сваёй чаргі, але ў цэлым нармальна. У Мазыры іх адна-дзве. Пакуль было няшмат, але годна.

Павялічыць

Другую машыну бяру з запасам ходу на 450 рэальных кіламетраў, каб можна было спакойна даехаць у адзін бок. Большасць праблем вырашаецца большай батарэяй, але трэба думаць, як зараджаць. Добра, што разетку 220В знайсці не цяжка.

Пра куплю асабліва не шкадаваў. Суадносіны кошт/якасць/опцыі бяруць сваё: пры цане $20 000 за новую машыну, дзе ўнутры прыемней, чым у Lexus, павінны быць кампрамісы.

Раней у мяне былі аўто з РУЗ, таму ёсць з чым параўноўваць. За два апошнія месяцы на электрамабіль я заплаціў 120 рублёў — гэта за адзін раз бензін заліць. Калі зараджаць дома, па тарыфе для фізасоб — танней. На платных зарадках па трасе атрымаецца даражэй.

Абслугоўванне прыкладна такое ж, як у звычайных машын. Як і каска: трэба ездзіць да дылера раз на год, як і з любой новай машынай.

А яшчэ раніцай я важу дзіця ў гімназію па праспекце. І кожны раз радуюся, пралятаючы затор па аўтобуснай паласе.

Калі ёсць свая разетка, якая дазваляе не марнаваць час на паездкі да станцый — электрамабіль можна браць. Зіма нічога асабліва не мяняе, проста часцей ставіш на зарадку (2‑3 разы на тыдзень замест 1-2). Зноў-такі, калі ёсць свая разетка або сваё месца (бокс, паркінг, гараж, дом, праца) — гэта не мае значэння.

Але калі няма такой даступнай разеткі — чакае сум і клопаты. Я так паўгода ездзіў на грамадскую зарадку, пакуль не ўзяў гараж у арэнду.

Перавагі майго электрамабіля — суадносіны цаны, якасці і опцый. Добра сабраная, нафаршаваная машына па цане ў два разы ніжэйшай, чым у Еўропе. Параўнайце цэны на BYD Sea Lion / Seal і г. д. — яны там сапраўды ў два разы вышэйшыя. Я гляджу на гэтую куплю як на машыну з 50% зніжкай. Таму ўсё вельмі радуе.

Што тычыцца менавіта майго BYD Yuan Up — гэта адзін з самых даступных электрамабіляў на нашым рынку. Прыемны і прасторны ўсярэдзіне, але з невялікім запасам ходу. Машыны маркі BYD у цэлым добрыя, можна браць любую — там усё прыкладна аднолькавае. Галоўнае, каб батарэя была большай. Я чакаю BYD Han L: $40 000, поўны прывад, разгон да 100 км/г за 3 секунды, батарэя 80 кВт·г (запас ходу 500 км), скура, масаж на чатыры сядзенні. Праекцыя, лідар — усё, што можна прыдумаць за $40 000. Усё ёсць, а каштуе як пустая Tesla Model 3.

• 2
• 2
• 2
• 0
• 0
• 0
• 0
• 1