«І воля ў часе мусіць выспець — І вы для волі ў час саспець».
Новая кніга Някляева «Лісты да Волі» мае фармат нятоўстага агульнага сшытка ў клетку.
Клеткі сшытка карэлююцца з клеткай, турмой.
На фарзацы — сімвалічная пазнака, што кніга «здадзеная ў друк 19 снежня 2010». Але яна напісаная якраз пасля гэтай даты.
У невялікім уступе паэт распавядае, што адбывалася з ім у першыя дні пасля выкрадання з Бальніцы хуткай дапамогі — калі на волі нават былі сумневы, ці жывы ён.
Някляеў піша пра прывыканне да турмы і абуджэнне надзеі — калі ва ўмовах поўнай ізаляцыі пабачыў на абрыўку газеты словы Еўтушэнкі, адрасаваныя яму: «Валодзя, трымайся!» Паэт перажыў катарсіс, які стаў штуршком для напісання «Лістоў да Волі».
Праз краты, праз калючыя драты
Апоўначы ўсміхнулася мне ты,
І я заснуў —
і праз драты,
праз краты
З тваёй усмешкай
паляцеў
дахаты
Воля — гэта свабода, і Воля — гэта жонка Някляева, Вольга, якой прысвечаны цыкл з 30 вершаў — 29 напісаныя ва ўнутранай турме КДБ і фінальны — пад хатнім арыштам.
Апроч вершаў у кнізе змешчаная паэма «Турма». У паэме мы бачым эвалюцыю, умацаванне духу паэта ў вязніцы. Ад суму па каханай да процістаяння Турме — псіхалогіі рабства, унутранай несвабоды. Як лагічны працяг паэмы чытаецца фінальная частка кнігі — прамова Някляева ў судзе.
Кніжка мае выдатны макет і паліграфію. На жаль, яна наўрад ці трапіць у дзяржаўныя кнігарні — шукаць яе трэба будзе ў незалежных распаўсюднікаў.
«Хаваеш свой жах, бо гэта шкілет са скурай». Святлана Ціханоўская прызналася, ці пазнала Сяргея праз пяць гадоў2
Каментары