Усяго патроху2626

З «Нашай Нівай» на БТРы

Што новага ў войску? Дзеліцца Станіслаў Рамановіч, дэмбель з Магілёва.

Маладафронтаўца з Магілёва Станіслава Рамановіча забралі ў войска ў ліпені 2010.

Ён палічыў свой прызыў палітычным — перад гэтым яго адлічылі з універсітэта. Аднак ад службы касіць не стаў, паабяцаўшы застацца ў войску самім сабой і размаўляць там па-беларуску.

Пачынаў службу ў 56-м палку сувязі ў Мінску. Працягваў у 72-м Аб’яднаным навучальным цэнтры ў Барысаве.

Па-беларуску — толькі ў вольны час

Спярша Рамановіч размаўляў з усімі выключна на беларускай мове.
Хтосьці з курсантаў называў Станіслава «бээнэфаўцам», а некаторыя спрабавалі адказваць яму па-беларуску. У цэлым рэакцыя была пазітыўная.

Калі пачаліся нарады, яго папярэдзілі: па-беларуску — толькі ў вольны час.
Тлумачэнне камандзіраў было каланіяльным: усе статуты і дакументы ў войску распрацаваныя па-расійску. Сярод многіх афіцэраў пануе стэрэатып непрыдатнасці роднай мовы ў войску.

Стаўшы cяржантам, Станіслаў пачаў запаўняць дакументацыю па-беларуску.
Абгрунтоўваў гэта сваім канстытуцыйным правам, аднак усё адно займеў непрыемнасці.
«Пагражалі зняць з нараду, а то і арыштаваць».

Хлопец кажа, што ў Пячах мову фактычна выціснулі з ужытку. Паўсюль расейшчына. Нават намеснік камдыва па ідэалогіі прызнаў праблему, адзначыўшы, што яна характэрная для грамадства ў цэлым.

Ад «Нашай Нівы» да nn.by

У войску Станіслаў падпісаўся на «Нашу Ніву».
Камандзіры прыкладалі намаганні, каб газету не бачылі іншыя салдаты. У той жа час многія з іх самі выказвалі жаданне пачытаць.

Калектыўнае чытанне «няправільнай» прэсы раздражняла. Як і выпадкі, калі саслужбоўцы Рамановіча звярталіся да яго з «палітычнымі» пытаннямі. «Мяне вінавацілі ў агітацыі, абяцалі праблемы», — кажа Станіслаў.

Пазней большасць салдатаў пачала карыстацца мабільным інтэрнэтам.
«Многія даведаліся пра сайт nn.by і пачалі шукаць навіны самастойна».

Так Рамановіч даведаўся пра падзеі 19 снежня 2010.

Дарэчы, тэлефонамі салдаты могуць карыстацца ў вольны час. Дазвол на мабілкі дае камандзір.

Дзедаўшчына не памірае

З назіранняў Станіслава вынікае, што «дзядуха» захавалася ў часцях спецпрызначэння, а таксама ў невялікіх часцях наводдаль ад гарадоў.
У Пячах, па яго словах, пазастатутныя адносіны квітнеюць у тэхнічным цэнтры. У ім служаць у асноўным хлопцы з нізкім узроўнем адукацыі. Многія маюць за плячыма крымінальнае мінулае. Тут захаваліся і ганебныя традыцыі так званых пераводаў, і фізічны здзек. Хлопец сцвярджае, што за перавод патрабуюць як нідзе: «Калі ў большасці месцаў плацяць па 200–300 тысяч, то тут даходзіць да мільёна».

Рамановіч расказвае, што аднойчы некалькі салдатаў заявілі пра здзекі.
Справай занялася контрвыведка. А потым іх выклікалі ў юрыдычны аддзел тэхчасці і абвінавацілі ў паклёпе на саслужбоўцаў. Праверка нічога не выявіла. Станіслаў кажа, што войска застаецца закрытай для грамадства структурай, а дзедаўшчына — гэта тое, пра што тут хочуць гаварыць у апошнюю чаргу.

А вось там, дзе ўвесь час кантроль і праверкі, дзедаўшчыну ўдаецца калі не перамагчы канчаткова, то моцна прыціснуць.

Лепей не хварэць

Яшчэ адна праблема — медыцына.
Станіслаў расказвае, што ў іхняй медроце былі жахлівыя ўмовы: аблупеныя сцены, столі ў плесні, сырасць і холад. Дактары на дзяжурства прыносяць набытыя за свае грошы лекі.

«Салдаты купляюць за свае грошы ўсё: ад аспірыну і вітамінаў да вушных кропляў.
Антыбіётыкі калі і ёсць, то слабыя. Горла лечым соллю. Так што лепей тут не хварэць».

Ён уздымаў гэтае пытанне на сяржанцкай радзе. Яго выслухалі і абяцалі разабрацца. Аднак нічога не змянілася.

Рэформа ў дзеянні: катлеты з рысам

Пачатак службы запомніўся сечкай і «гумовым» мясам.

У другі і трэці перыяд меню стала багацейшым.
З’явіліся катлеты, паболела кашаў. Магчыма, пачала дзейнічаць анансаваная раней рэформа.

Перамены прыйшлі і ў казармы.
Тут ідзе бесперапынны рамонт. Іншая справа, кажа Станіслаў, асноўныя працы робяцца сіламі салдатаў. «Нам казалі: самі зробім два паверхі. Цывільныя майстры за гэтыя грошы зробяць адзін».

Грошай у войску бракуе, гэта факт, згаджаецца Рамановіч. Але атрымліваецца, што многія салдаты замест вучобы (а гэта ж менавіта вучэбны цэнтр) месяцамі працуюць на рамонце. Акрамя таго, бясплатная праца стварае глебу для карупцыі.

Каментары26

Сілавікі расказалі, як гродзенскія блогеры трацілі мільён, сабраны нібыта на лячэнне дзіцяці5

Сілавікі расказалі, як гродзенскія блогеры трацілі мільён, сабраны нібыта на лячэнне дзіцяці

Усе навіны →
Усе навіны

У Нацыянальнага мастацкага музея новая дырэктарка. Мінулай была незадаволеная Пяткевіч6

Анджаліна Джалі перайшла мяжу з Украінай пешкі2

Мінскі ГУМ прэзентаваў навагоднія вітрыны1

Грамадзянку Беларусі арыштавалі за незаконны ўвоз авіяцыйных складнікаў з ЗША ў Расію1

Luxvisage адказаў на скаргі расіянак, у якіх нібыта з-за беларускага геля масава выпадаюць бровы4

Назвалі самую бяспечную краіну свету для паездак15

«Зайшла ў залу — і людзі падняліся, пачалі пляскаць». Сем яркіх фота галоўрэда Tut.by Марыны Золатавай да яе 48-годдзя2

Ізраільскі міністр заклікаў яўрэяў пакінуць Нью-Ёрк24

На «Нафтане» ў Наваполацку адбыўся пажар2

больш чытаных навін
больш лайканых навін

Сілавікі расказалі, як гродзенскія блогеры трацілі мільён, сабраны нібыта на лячэнне дзіцяці5

Сілавікі расказалі, як гродзенскія блогеры трацілі мільён, сабраны нібыта на лячэнне дзіцяці

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць