Маленькую дзяўчынку прадаюць у дом гейшаў. Яна вырастае й становіцца прыгажуняй Саюры, здольнай спыніць мужчыну адным позіркам. У карціне Роба Маршала «Мэмуары гейшы» ёсьць усе атрыбуты «ўсходняга кіно»: кімано, дождж, сакура, сьвятло й цені, пяшчота ружовага і холад брунатнага. Нездарма карціна атрымала «Оскары» за апэратарскую працу і касьцюмы. Але ўся апэратарская раскоша ўдала хавае адсутнасьць ўсходняе атмасфэры. Гэта ўдалая імітацыя гістарычнага кіно.
Мэмуары гейшы (Memoirs of a Geisha)
ЗША, 2005, каляровы, 145 хв.
Жанр: усходняя гістарычная мэлядрама.
Адзнака: 6 (з 10).
Маленькую дзяўчынку прадаюць у дом гейшаў. Яна вырастае й становіцца прыгажуняй Саюры, здольнай спыніць мужчыну адным позіркам.
У карціне Роба Маршала «Мэмуары гейшы» ёсьць усе атрыбуты «ўсходняга кіно»: кімано, дождж, сакура, сьвятло й цені, пяшчота ружовага і холад брунатнага. Нездарма карціна атрымала «Оскары» за апэратарскую працу і касьцюмы. Але ўся апэратарская раскоша ўдала хавае адсутнасьць ўсходняе атмасфэры. Гэта ўдалая імітацыя гістарычнага кіно.
Усхваленьне Гітлера на японскім радыё, касьцюмы 30-х, згадкі пра акупаваную Манчжурыю. Кітайцы ўжо выказалі свой пратэст; іх абурыла тое, што гейшаў, якія абслугоўваюць японскіх мілітарнікаў, гралі кітайскія прыгажуні Цзыі Чжан і Лі Гон. Але ўвесь гістарычны антураж — толькі фон для прыватнай гісторыі.
Гэта таленавітая імітацыя мэлядрамы. Таемнае каханьне гейшы, якой нельга кахаць, але дазволена спакушаць, інтрыгі гульні і насоўка любага чалавека, залітая дзявочымі сьлязамі. Ўсходнія жарсьці сьцішаныя дыдактычным камэнтаром і завяршаюцца галівудзкім хэпі-эндам.
Прадусаваў карціну Стывэн Сьпілбэрг, у якога геніяльны нюх на посьпех. І хаця стужка — імітацыя, хто ведае, які арыгінал?
Цяпер чытаюць
Каментары