Архіў

Дзяніс Носаў. Сутокі

№ 36 (192), 4 — 11 верасьня 2000 г.


 

Сутокі

Найдаўнейшы ў Беларусі народны фотаклюб «Менск» на свае 40-я ўгодкі зладзіў фэстываль мастацкае фатаграфіі

 

У залях Гістарычнага (вул.Маркса), Літаратурнага (у Траецкім) музэяў і Нацыянальнай бібліятэкі прайшлі выставы фотамайстроў «Менску» ды ягоных замежных сяброў у рамках фэстывалю, што называўся «Сутокі». На выставе «Рэтра-2» былі прадстаўленыя працы клясыкаў беларускай фатаграфіі 60-80-х гадоў Уладзімера Няхайчыка, Самуіла Левіха, Віктара Ганчарэнкі, Міхася Жылінскага, Юр’я Васільева. У Юр’я Васільева, які ачольваў фотаклюб 21 год, прайшла й пэрсанальная выстава.

Нацыянальны музэй гісторыі і культуры дастаў са сховішчаў арыгіналы працаў фотамайстроў мінулага й пачатку нашага стагодзьдзя (з 1860-х па 1920-я гады). На ўласныя вочы можна пабачыць здымкі Майсея Напельбаўма, Яна Булгака, Антона Прушынскага — у тым ліку вядомы партрэт Дуніна-Марцінкевіча, ды яшчэ 13 менш вядомых ці зусім невядомых аўтараў.

Што цяпер ствараецца ў «Менску», прадэманстравалі дзьве выставы здымкаў, зробленых у 90-х — уласна клюбная й міжнародная выстава піктарыяльнай фатаграфіі. Сярод удзельнікаў міжнароднай выставы — бэрлінец Ёрг Айднэр, беспасярэдні ўдзельнік жыцьця клюбу ў 70-х, падчас свайго студэнцтва ў Менскім палітэху.

Піктарыяльная — значыць, ізь зьмененай, трансфармаванай нейкім чынам выявай. Трансфармаваць яе мастак можа на розных стадыях працы над фотакарцінай і рознымі шляхамі — ад звычайнага танаваньня да лічбавай апрацоўкі.

Прыгожага ды цікавага на выставах шмат, і нават дзіўнае ёсьць. Гэтак, польскія фотамастакі прадэманстравалі свае творы ў тэхніцы «гумы»: гэта калі «пішуць сьвятлом» не з дапамогай срэбра па фотапаперы з жэлятынавай асновай, а з дапамогай пігмэнтаў па акварэльнай паперы, прапітанай смалой афрыканскай акацыі, «гумай». Прычым фотакарціна ня проста здымаецца й друкуецца, а амаль што пішацца. Праца вельмі цяжкая, але мастак можа быць спакойным за долю свайго твору. У адрозьненьне ад звычайнага фота, «гумовыя» фотакарціны жывуць як найменш 600—700 гадоў. Гумістаў лічаныя дзясяткі (польская школа — наймацнейшая ў Эўропе). А вось гумістаў, якія працуюць ня ў колеры, а ў чорна-белай гаме – у сьвеце адзінкі. Генрык Рагазінскі зь Беластоку сярод іх.

Для фотамастакоў фэстываль скончыўся пленэрам на Іслачы, у родных мясьцінах В.Дуніна-Марцінкевіча. А нам засталіся выставы, якія можна наведаць.

Дзяніс Носаў


Каментары

«Вельмі добра разумею беларускую мову. Нават не думаў». З'явілася ВІДЭА размовы беларускіх палітвязняў з Зяленскім12

«Вельмі добра разумею беларускую мову. Нават не думаў». З'явілася ВІДЭА размовы беларускіх палітвязняў з Зяленскім

Усе навіны →
Усе навіны

Журналіст Дзмітрый Семчанка расказаў, як яго спрабавалі зламаць у СІЗА9

Справай вертухая Шынвізэ занялася крымінальная паліцыя Германіі9

На палітвязняў ужо сабралі ўдвая больш за запланаваную суму. Збор яшчэ можна падтрымаць

Памёр кампазітар Віктар Капыцько

Сярод вызваленых 13 снежня — самая пажылая палітзняволеная

Як выглядае касцёл у Сапоцкіне пасля пажару ВІДЭА2

Максім Рыжанкоў трапіў у базу ўкраінскага «Міратворца»3

Запрацавала гарачая лінія па пытаннях вызваленых палітвязняў

Інжынера, які запускаў трэцюю лінію мінскага метро, асудзілі за «Гаюна»4

больш чытаных навін
больш лайканых навін

«Вельмі добра разумею беларускую мову. Нават не думаў». З'явілася ВІДЭА размовы беларускіх палітвязняў з Зяленскім12

«Вельмі добра разумею беларускую мову. Нават не думаў». З'явілася ВІДЭА размовы беларускіх палітвязняў з Зяленскім

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць