Архіў

Шарм невытлумачальны

Запісы Франца Сіўко

* * *

У Бешанковіцкую парафію ксёндз малады прыехаў, Алег Будкевіч. I за кароткі час прывабіў ня толькі каталікоў, а і шмат людзей староньніх. Карпатліваю працай сваёй, абыходлівасьцю, беларускасьцю непадробнаю, выкшталцонай. Гэтаксама годна і апантана Аляксандар Рагіня на Пастаўшчыне, Вячаслаў Пялінак у Друі і Павяцьці шчыруюць. З дабром ідуць да людзей, дабром і адгукаецца.

А мы ўсё, бязьдзейнасьць уласную апраўдваючы, на люд наракаем. I цёмны ён у нас, і дурны, і збыдлячаны. Нібыта самі не з таго катуха.

* * *

Дзед у восемдзесят з гакам на ровары за тры вярсты прыяжджаў галіцца. У портках спартовых, на галаве — капялюш, вакол шыі — хусьціна чырвоная накшталт піянерскага гальштука. Усё жыцьцё — у вёсцы, у працы пякельнай, а вось жа — хоць у кіно за героя-палюбоўніка. Аскепак цывілізацыі гаспадарскай, трывушчасьці й годнасьці ўвасабленьне. I шмат такіх, толькі не заўважаем, самаедзтвам ды разборкамі сваімі занятыя.

* * *

У спадарыні Эвы, полькі з Канады, муж у Маскве працуе.

— Шмат зарабляе? — пытаемся неяк.

— О, нават казаць няёмка, — багачка ўсьміхаецца. — Паверце, дастаткова, каб запрасіць вас у кавярню.

На наступны дзень, падчас экскурсіі ў Асызы, непярэліўкі ў нашай Эвы: партманэт з сумкі выцягнулі.

— Восемдзесят даляраў! — заенчыла роспачліва. — Вось, мела запрасіць вас дзе пасядзець — дык цяпер ужо выбачайце!

* * *

Маці на вадзе дзьвінскай гадавалася. Падчас вайны дзіцём пошту перавозіла на лодцы на латыскі бок. Лодка перакулілася на сярэдзіне ракі, мусіла малая ратавацца. Да берагу даплыла, а лістоў з далоні ня выпусьціла. Але вады з тае пары баяцца стала.

Калі быў клясе ў пятай, выправіліся ўдваіх зь ёю ў Бігосава трускалкі прадаваць. А перавозчык — п’янюткі, ды яшчэ і лодку сюды-туды, каб напалохаць, наўмысна гайдае. Памятаю, як прыхінула мяне да сябе і ўсё жагналася.

Незадоўга да яе сьмерці ля ракі разам былі, калі на працу ў Дрысу праз Краслаўшчыну дабіраўся. На хвалі паказала, тузанула да сябе:

— Не плыві, патонеш яшчэ!

Адпіхнуў яе ды і паплыў да другога берагу. Самае большае, пра што па сёньняшні дзень шкадую.

Поўны варыянт артыкулу глядзіце ў газэце "Нашa Ніва".

Каментары

Цяпер чытаюць

Круты прызнаўся Лукашэнку, што акупнасць Беларусьфільма — 3%1

Круты прызнаўся Лукашэнку, што акупнасць Беларусьфільма — 3%

Усе навіны →
Усе навіны

«Выйшла ў лес, крычала і плакала». Палітзняволеная расіянка з вокладкі «КП» расказала пра сваё зняволенне і дэпартацыю2

За здымкі на вакзале ў віцебскім СІЗА трымаюць аршанца Яўгена Бодрыкава2

«Праца цяжкая, але плён натхняе». Сёлетні клубнічны сезон працягнецца даўжэй, чым звычайна

На Зямлі ёсць нябачная мяжа, якую жывёлы не перасякаюць. Вось чаму2

Wildberries назвала «скалананнем паветра» чуткі пра запуск ёй таксі1

Незвычайна: пчолы пакрылі «хусткай» скульптуру Багародзіцы ў Дзятлаве ФОТА9

У Наваполацку РПЦ адкрые спецыяльны храм для дзяцей3

У Беларусі ўводзяць новыя валютныя абмежаванні2

Пашынян заклікаў пазбавіць пасады Каталікоса ўсіх армян, бо ў таго знайшлося дзіця2

больш чытаных навін
больш лайканых навін

Круты прызнаўся Лукашэнку, што акупнасць Беларусьфільма — 3%1

Круты прызнаўся Лукашэнку, што акупнасць Беларусьфільма — 3%

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць