Ź Biełarusi i Litvy
Kapyl, Miensk. hub., Słuck. pav. Viadomaja šajka zładziejaŭ Ma-zoŭ užo raspałasia: adnych aryštavali, a druhija paŭciakali ŭ Ameryku, i navat krychu času było cišej, ale ciapier iznoŭ znachodziacca dabradziei, što vyciahvajuć sała z kubielčykaŭ abo vydzirajuć vokny siarod biełaha dnia dyj ułaziać u kufry i haspadarać tam pa-svojmu.
A.Hurło
Vilnia. Niadaŭna na stancyi Vilnia pojezd pierajechaŭ starca, katory išoŭ relsami. Kali jaho dastavili ŭ balnicu, to daznalisia, što heta byŭšy kovienski haradzki hałava. Jon źbiadnieŭ i, nia majučy z čaho žyć, na siomym dziasiatku svajho žyćcia pajšoŭ žabravać.
M.Kubličy (radzima V.Bykava. — Red.), Viciebsk. hub., Lepielsk. pav. U №25 «NN» pisaŭ «Vitalis Ch.» (budučy biełaruski śviatar Vitalis Chamionak. — Red.) karespandencyju, u katoraj napadaŭ na našaha novaha pisara, što jon «fanaberysty maskal». Novy naš pisar nie maskal, ale miascovy biełarus, kubličanin, syn dziaka, a i proźvišča jaho kaža ab rodzie i plemieni — Ščensnovič. Z narodam havoryć jon u svajoj rodnaj biełaruskaj movie. Stary pisar pieraviedzieny ziemskim za jaho nieakuratnaść u kancylaryi sudu.
A.V.D.
1910, №39
Kamientary