Tolki na Łukašenku, na boha našaha, zastałosia spadziavacca, što źjavicca narešcie šmat hod tamu abiacanaja administracyjaj Sieńnienskaha rajonu zapraŭka la darohi Vorša—Lepiel.
Što jon dapamoža joj vykanać abiacanki i niejak adreahavać na zajavu ŭsich žycharoŭ vioski Małaja Bielica, jakija ź viasny čakajuć, što adramantujecca narešcie ŭščent raźbity nievialiki kavałak darohi ŭ hetaj vioscy, bo kulajucca bitony, kali viazieš vadu. I choć vada naša naskroź raźjadaje tyja bitony, dy bieź jaje nia žyć jak ludziam, tak i skacinie…
Kamientary