Biełaruski kampazitar zabaraniŭ rokieram vykonvać «Malitvu» Kupały FOTA, VIDEA

Ciapier rychtujecca da prezientacyi prajekt, u jakim, zhodna z zadumaj arhanizataraŭ rok-muzyki vykanajuć pa adnoj pieśni ź lehiendarnaha hurta. Jon atrymaŭ nazvu «Re: Pieśniary». Adnak ź jaho realizacyjaj paŭstali niečakanyja składanaści.

Kampazitar Aleh Mołčan. Fota Tani Vielt.

Aŭtar muzyki da pieśni «Malitva» na vieršy Janki Kupały Aleh Mołčan asabista kateharyčna zabaraniŭ rok-hurtu Naka jaje vykonvać. Na jahonuju dumku, hetaja viersija «nie adpaviadaje jahonaj mastackaj zadumie».

Stvaralnik muzyčnaha partału tuzin.fm Siarhiej Budkin raspavioŭ, jak treba stavicca da muzyčnaha zdabytku krainy i pra asablivaści zachavańnia aŭtarskaha prava ŭ Biełarusi.

— Jak vy aceńvajecie situacyju, jakaja skłałasia? Ci jość u vas prablemy ź inšymi pravaŭładalnikami zajaŭlenych piesień?

— Lepš pakul pra heta nie razvažać, bo ŭ hety momant u nas iduć ź imi pieramovy. Ale hetaja situacyja ŭžo stała abmiarkoŭvacca ŭ sacsietkach, tamu, naturalna, treba rastłumačyć, što adbyvajecca.

Z hetaj pieśniaj situacyja ŭžo raźviazanaja. Jaje vykonvać nie dazvolili, jak my ni sprabavali znajści ahulnuju movu, u nas nie atrymałasia.

— Čamu?

— Sens prajekta ŭ tym, što biełaruskija rok-muzyki sami vybirali tyja pieśni «Pieśniaroŭ», jakija bolš za ŭsio paŭpłyvali na ich asabista i jakija jany chacieli b vykanać pa-svojmu. Naturalna, ni ŭ kaho nie było mety praśpiavać pieśni tak, jak było ŭ aryhinale. Heta prosta danina pavahi i mahčymaść vykazać svajo mierkavańnie ab tym, jak pieśni «Pieśniaroŭ» paŭpłyvali na biełaruskuju muzyku i kulturu ahułam.

Aleh Mołčan uspryniaŭ heta jak viersiju pieśni, jakaja nie adpaviadaje jahonaj mastackaj zadumie i skazaŭ, što jon nie moža hetaha dazvolić. My pavinny pavažać aŭtarskija pravy, tamu my nie budziem vykarystoŭvać hetuju pieśniu.

Ale tut jość i inšy aśpiekt: heta tvorčaść Uładzimira Mulavina, a pieśnia na vieršy Janki Kupały — heta ž biełaruski nacyjanalny zdabytak. I čym bolš hetaja pieśnia hučyć u roznych apracoŭkach i interpretacyjach, tym, ja miarkuju, lepš dla biełaruskaj kultury i dla samoj pieśni. Bo jana žyvie dalej, a nie zastajecca zakinutaj, jak aryhinał 1993 hoda.

— Bo heta suśvietnaja praktyka: vykonvać kavery na aryhinalnyja pieśni. Nichto nikoli hetamu zazvyčaj tak nie piarečyć. Čamu ŭ nas tak?

— Vykanańnie pieśni rehulujecca aŭtarskim pravam, jakoje nichto nie kasavaŭ. My pajšli hetym składanym šlacham, kab vyhladała ŭsio kryštalova i cyvilizavana. My chacieli ŭsie ŭzhadnić, zaćvierdzić, zapłacić aŭtarskija adličeńni za vykarystańnie kožnaha treka. My mahli ich prosta vykanać - ja nie viedaju, jakija byli b nastupstvy, ale my śviadoma vybrali hety składany šlach.

Ja viedaju, što Mołčan i raniej zabaraniaŭ vykonvać svaje pieśni inšym vykanaŭcam (Piatru Jałfimavu - zaŭv.charter97.org). I jość navat niejki piśmovy dazvoł, što hetuju pieśniu možna vykonvać tolki ź jaho asabistaha dazvołu. Tamu kali pavažać aŭtarskija pravy, to aŭtara treba prasić, što my i zrabili.

— Sapraŭdy, u Biełarusi vielmi składanaja situacyja z aŭtarskimi pravami. Štraf za adzin daviedzieny vypadak niezakonnaha vykarystańnia tvora - usiaho 10 bazavych adzinak, i navat sami jurysty pryznajuć, što ŭ Biełarusi za zachavańniem aŭtarskich pravoŭ jak biełaruskich, tak i zamiežnych vykanaŭcaŭ prosta nichto nie sočyć.

— My spadziajemsia, što našaja śviadomaść budzie pryniataja i padtrymanaja hramadstvam. My nie chočam nijakaj kanfrantacyi ŭ takuju śvietłuju datu, 45 hadoŭ z dnia zasnavańnia biełaruskaha hurta «Pieśniary». Prosta škada, što skłałasia takaja situacyja. Ale my ŭsio jašče spadziajemsia, što da prezientacyi prajekta «Re: Pieśniary» 12 vieraśnia situacyja niejak źmienicca. Naka ŭsio jašče zajaŭlena ŭ kancercie-prezientacyi. Usie adličeńni za vykarystańnie hetaj pieśni i za vydańnie jaje na dysku my byli b hatovy zapłacić.

— Što b vy skazali aŭtaram tych piesień, čyja tvorčaść maje patrebu ŭ papularyzacyi i tym, chto choča pryjać prapahandzie biełaruskaj kultury? Bo hetaja situacyja - pakazalnaja, i anałahičnyja precedenty buduć uźnikać i dalej.

— Tut paradaksalnaja situacyja. Tyja ludzi, jakija chočuć papularyzavać našuju muzyčnuju spadčynu, źviazany pa rukach i nahach, kali jany chočuć dziejničać u ramkach zakanadaŭstva. Jany pavinny vyprošvać va ŭsich dazvoł: va ŭsich udzielnikaŭ, suaŭtaraŭ i hetak dalej. Mienavita hetym my i zajmajemsia, i adkryta havorym pra heta. My źviartalisia i da ŭdavy Mulavina, i da Ihara Łučanka, i asabista źviarnulisia ŭ centr abarony intelektualnaj ułasnaści, kab nam usio rastłumačyli i dasłali ŭsie patrebnyja da zapaŭnieńnia papiery i damovy. My b chacieli dziejničać tak, ale na praktycy ŭsio vielmi składana.

Kancert adbudziecca ŭ kožnym vypadku, ale ci dasiahniem my ŭsich patrebnych pahadnieńniaŭ, kab raspaŭsiudžvać hety dysk - heta pakul vialikaje pytańnie.

Prezientacyja prajekta «Re: Pieśniary» adbudziecca ŭ piatnicu 12 vieraśnia ŭ kłubie Re: Public v 18:00. U kancercie voźmuć udzieł Tonqixod, Naka, Pomidor/off, Siarhiej Pukst, Źmicier Vajciuškievič, Akute pry ŭdziele biełaruskaha dziaržaŭnaha ansambla «Pieśniary».

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0