36‑hadovy vykładčyk hieahrafii z Voranaŭskaha rajonu Vital Kuplevič pieražyŭ zvalnieńnie z pracy, paspytaŭ aryštaŭ dy roznych žyćciovych niahodaŭ.
Nastaŭnik pachodzić ź miastečka Raduń. Hieahrafii jaho vučyŭ Ivan Facienka, krajaznaŭca, jaki stvaryŭ narodny historyka‑krajaznaŭčy muzej. Vučyŭsia Vital na hieahrafičnym fakultecie ŭ Bieraściejskim universytecie, dyplom abaraniaŭ na taraškievicy. U 1991, ubačyŭšy bieł‑čyrvona‑biełyja ściahi ŭ centry Bieraścia, hierb Pahoniu, daviedaŭsia pra dziejnaść BNF. Potym paznajomiŭsia z pracami Zianona Paźniaka pra trahičny los našych suajčyńnikaŭ.
Niekatory čas Vital Kuplevič vykładaŭ hieahrafiju Litvy na litoŭskaj movie ŭ biełaruskaj himnazii ŭ Vilni. Jon pracavaŭ pad kiraŭnictvam dyrektarki Haliny Sivałavaj, enerhičnaj zavadatarki i arhanizatarki biełaruskaha navučańnia. Lehiendarnaja žančyna, sapraŭdny hieneratar idejaŭ, mocna na jaho paŭpłyvała. Sustrakaŭsia jon ź Sieržukom Vituškam, zasnavalni¬kam «Tałaki», i słuchaŭ jahonyja hutarki.
U 1998 hodździe Vital paznajomiŭsia z Alaksandram Milinkievičam. Hramadzkaja arhanizacyja «Ratuša» pierakanała jaho ŭ niepaźbiežnaści źmienaŭ. Z adnadumcami‑nastaŭnikami Vital vydavaŭ na Haradzienščynie hazetu «Miastečka». Siabra Alesia Sakałova zvolnili z pracy, stali presavać inšych. Susiedniuju pavaskuju škołku razahnali, raspuścili z farmalnych padstavaŭ. Kali Vitala Kuplevi¬ča zvolnili sa škołki ŭ Voranaŭskim rajonie, to jon pajechaŭ uładkoŭ¬vacca ŭ inšuju. Ale adzin telefonny zvanok načalstva začyniaŭ dla jaho ŭsie dźviery.
«Ciapier u škole panuje šalonaja idealahizacyja, heta robić niemahčymym pracu nastaŭnika‑dysydenta. U takich umovach zastajecca zajmacca samaadukacyjaj i pisać knihi. Viaskovyja vučni sprabujuć šukać adkazy na chvalujučyja pytańni, ale stalica — daloka, Boh — vysoka, i jany časam hublajucca. Akramia taho, jany žyvuć u ciažkich umovach, časam nia majučy samaha nieabchodnaha dla žyćcia. Adsutnaść idei, asnoŭnych instytutaŭ duchoŭnaha apiryšča pryvo¬dziać da pastupovaj dehradacyi. Ludzi pačynajuć śpivacca», — kanstatuje Vital.
U 2006 hodzie Vital z moładździu byŭ na Płoščy, zastavaŭsia načavać u namiocie ź junakami, kab zaśviedčyć im, što pedahohi razam ź imi i padtrymlivajuć ich, što jość vykładčyki z demakratyčnymi pohladami, nia ŭsie nastaŭniki — reakcyjanery. Razam z moładździu nastaŭnik atrymaŭ 15 sutak aryštu na Akreścina.
Paśla biezvynikovych pošukaŭ zarobku na radzimie, biełaruski vykładčyk uładkavaŭsia pracavać u polskaha pana na kuratniku. Davodzicca jamu niekalki razoŭ na dzień ciahać tački z kormam dla ptušak. Zdabyvajučy na žyćcio ŭłasnym mazalom, nastaŭnik nia straciŭ vykštałconaści manieraŭ i intelektualnaj vastryni pohladaŭ. Vital maryć abaranić daktarant u Polščy.
«Ułasnymi rukami ja zarablaju hrošy na svaju knihu. Pracuju ŭ biblijatekach i archivach. Tam, darečy, možna znajści tvory małaviadovych u nas aŭtaraŭ. Ja chaču stvaryć padručnik pa hieahrafii dla śviadomaha biełaruskaha patryjota, tak by mović, biełaruskuju hieahrafičnuju alternatyvu. Padručnik prafesara I. I. Pirožnika z BDU, na žal, całkam adlustroŭvaje hieapalityčnyja intaresy Rasiei. Našym junakam patrebny sučasny hieahrafičny likbiez z punktu hle¬džańnia biełarusa».
«Liču, što našaj krainie ŭ budučyni varta raźvivać u pieršuju čarhu infarmacyjnyja technalohii, bankaŭskuju sferu, navuku, kulturu, adukacyju i turyzm, i ŭ mienšaj stupieni zajmacca industryjalizacyjaj i ahrarnaj sferaj. Da taho ž, u nas ciapier šalony niedachop pradprymalnictva…»
Pierad «Eŭrapiejskim maršam» Vitala Kupleviča znoŭ zatrymali. Na try dni jaho kinuli ŭ izalatar časovaha ŭtrymańnia, abvinavaciŭšy ŭ kradziažy 7 kilo bulby, kab nie pajechaŭ u Miensk. Na hołych doškach z prusakami i kłapami baviŭ čas intelihient i patryjot. Paśla ŭ jaho naradzilisia nastupnyja radki.
«Najbolšuju tryvohu vyklikaje stan biełaruskich izalataraŭ časovaha ŭtrymańnia. U našy dni kožny moža być kinuty na peŭny čas u fantastyčnuju kameru, dzie ŭbačyć tolki doški, na jakich patrebna budzie spać. Ścieny kamery biełyja, adnak jany bolš čornyja ad dymu cyharet. U kucie staić fantastyčnaja śmietnica ź plastyku. U kamery staić žudasny smurod. Praz maleńkaje vakienca časam dachodzić soniečny pramień, a śviatła lampački nie chapaje navat dla taho, kab čytać hazetu. Z ranicy zatrymanym padajuć ceły kubačak haračaj vady. U abied na pieršaje i druhoje prynosiać niešta posnaje ź miascovaj stałoŭki. A na viečar, kab nie pierajadalisia — analahičny kubačak z takoj užo da hłybini dušy znajomaj haračaj vadoju. Temperatura ŭ kamery ŭstanovy amal što nie adroźnivajecca ad temperatury navakolnaha asiarodździa. Tak vyhladaje izalatar časovaha ŭtrymańnia Voranaŭskaha RAUS. Siaredniaviečča za 70 km ad prystojnaj eŭrapiejskaj stalicy Vilni».
Kamientary