Vandały raściahvajuć aŭtentyčnuju cehłu z pomnika architektury i historyi — Babrujskaj krepaści, jakaja staić biez nahladu.
2 červienia minaki zaŭvažyli, jak da adnaho z bastyjonaŭ krepaści padjechaŭ mikraaŭtobus i niejkija ludzi stali składvać u jaho krapasnyja cahliny. Na nastupny dzień historyja paŭtaryłasia — toj samy mikraaŭtobus zaŭvažyła turystyčnaja hrupa ź Miensku.
«Kali da našych turystaŭ dajšło, što hetyja ludzi siarod biełaha dnia vynosiać cehłu z histaryčnaha pomnika, jany prosta asłupianieli ad šoku», — raskazvaje ekskursavodka hrupy Lidzija Plaškievič.
Turysty čuli hrukat, nibyta maradery raźbivali ŭnutranuju ścienku. Sfatahrafavali złamyśnikaŭ i vyklikali milicyju. Jana pryjechała chutka, vandałaŭ zatrymali. A tyja zajavili, što jany valantery i prosta prybirajuć śmiećcie.
Sapraŭdnyja valantery, jakija prybirajuć krepaść, zapeŭnivajuć, što tolki navodziać paradak, ale ničoha nie vyvoziać.
Kamientary