Krajaznaŭca, žurnalist i katalicki viernik Kastuś Šytal jechaŭ dadomu ŭ Parafjanava na rejsavym aŭtobusie Dokšycy —Haradzišča. Zaŭvažyŭšy, što ŭ kabinie kiroŭcy visiać vympieły z žančynami ŭ bikini, jon paraiŭ źniać ich.
«Tam byli takija trochvuholnyja malunački žančyn u kupalnikach vielmi nieprystojnaha vyhladu.
Na maju dumku, materyjały nieprystojnaha źmiestu — a heta jakraz jano — nie treba publična raźmiaščać, bo heta bačać i staryja, i dzieci, i ŭvohule, toje nie pravilna i z maralnaha, i z estetyčnaha boku», — rastłumačyŭ «Našaj Nivie» svoj učynak Šytal.
Pa słovach Šytala, kiroŭca spačatku abłajaŭ jaho matam. Tady Kastuś nastojliva paŭtaryŭ zaŭvahu — kaža, nie chacieŭ, kab kiroŭcu pazbavili premii, dumaŭ vyrašyć pytańnie mirna. Ale kiroŭca, pa słovach Šytala, u rezkaj formie paraiŭ tamu vyjści z aŭtobusa. Šytal vychodzić admoviŭsia i praciahvaŭ stajać na svaim.
Kiroŭca nakiravaŭ aŭtobus razam z pasažyrami u adździaleńnie milicyi, choć užo i da taho išoŭ pa maršrucie sa spaźnieńniem.
«Jon advioz aŭtobus u Dokšycki RAUS, paskardziŭsia milicyjantam, što ja «parušaŭ paradak i chulihaniŭ». Mianie vysadzili z aŭtobusa. Ale ŭ milicyi sa mnoj vielmi karektna pahavaryli, apytali pasažyraŭ, jakija paćvierdzili, što ja ničoha nie parušyŭ, paśla čaho ŭsich adpuścili», — raspavioŭ Kastuś Šytal.
Ciapier Šytal źbirajecca patrabavać ad aŭtastancyi viarnuć jamu hrošy za kvitok, a taksama choča napisać skarhu na kiroŭcu — «jak z nahody hołych žančyn, tak i z nahody taho, što jon adchiliŭsia ad maršruta».
Apytanka
Šytal: Hołych bab u aŭtobusie paviesiŭ toj samy kiroŭca, jakoha ja niekali prymusiŭ źniać rasijski ściah
Ciapier čytajuć
«Ja naviedaŭ samuju izalavanuju krainu Jeŭropy». Amierykanski błohier raskazaŭ, jak pryjazdžaŭ u Biełaruś u 2020-m i 2024-m2
Kamientary