Z kniazia ŭ hrazi. Apošnija dva kiraŭniki Homielščyny atrymali siniekury: adzin — cukar, druhi — sol
Homielskija čynoŭniki źviartajuć uvahu na kulbity losu niadaŭnich kiraŭnikoŭ vobłaści: Uładzimira Dvornika i Hienadzia Sałaŭja. Niadaŭna jany byli ŭ asnoŭnaj abojmie Łukašenki, a ciapier sasłanyja kiravać zavodami ŭ pravincyi. Kadraŭ adnaho z čynoŭnikaŭ vyčyščajuć.
Uładzimir Dvornik — doŭhažychar biełaruskaj palityki. Ën uznačalvaŭ Homielski abłvykankam z 2010 pa 2019 hady. U pamiaci hamielčukoŭ jon zastaŭsia jak čałaviek nie biez samadurstva, ale samadurstva ŭ favory Łukašenki, jaki ŭsio jamu daravaŭ.
Paśla hubiernatarstva jaho prasunuli ŭ vice-premjery, ale toje było pry Rumasie, tamu razam z Rumasam syšoŭ u adstaŭku i Dvornik. Jamu 59 hadoŭ.
Čałaviek z takich vysokich pasad, Dvornik doŭha siadzieŭ uvohule biez raboty. Potym, narešcie, jamu pryznačyli hanarovuju piensiju na pasadzie kiraŭnika «Mazyrsoli».
Z hetym horadam jon znajomy: raniej byŭ tam hałoŭnym vieterynaram, a potym kiraŭnikom rajona.
Admietna, što kadry Dvornika ŭ Homielskim abłvykankamie paśla jaho sychodu nie zabavilisia, i ciapier, kažuć miascovyja čynoŭniki, rastaŭlenych Dvornikam kadraŭ «kaho panizili, kaho pasadzili».
Kiraŭnikom Homielskaj vobłaści paśla Dvornika byŭ Hienadź Sałaviej, jakoha mocna padkasiła karona — jaho ledź uratavali, ale adužać da kanca Sałaviej nie zdoleŭ i dahetul žyvie z nastupstvami chvaroby.
Z pasady hubiernatara jon syšoŭ prykancy 2021-ha. Kažuć, pa stanie zdaroŭja. A niadaŭna, napačatku 2022-ha, atrymaŭ pasadu dyrektara Haradziejskaha cukrovaha kambinata. Sałaŭju 59 hadoŭ.
Byłyja homielskija kalehi ličać niezvyčajnym, što byłych topavych čynoŭnikaŭ adpravili nazad u haspadarku, pravincyjnymi kiraŭnikami.
Ale na heta jość tłumačeńni, raskazvaje naš surazmoŭca z Saŭmina.
«Nu i što, što hubiernatar ci były vice-premjer? Pasady i imiony ničoha nie rašajuć, heta ŭsio hasudaravy ludzi, jakija pavinny prymać rašeńni Łukašenki adnosna ich. Ź vice-premjera — u dyrektary zavoda. Nie raźviazaŭ jazyk, nie straciŭ vieru? Voś tak i praviarajecca łajalnaść.
Ale, u cełym, małaimavierna, što jany viernucca ŭ vyšejšyja ešałony. Heta ŭžo treba ŭsprymać, jak piensiju, ale hanarovuju — z panižeńniem u zvańni, ale z pavyšeńniem u zarobku. Bo ŭ dyrektara zavoda hrošaj bolš, čym u hubiernatara. A napružvacca treba mienš», — skazaŭ «Našaj Nivie» rabotnik Savieta ministraŭ.
Polšča pryznała Alaksandra Mašenskaha niepažadanaj asobaj27
Kamientary