«Poŭnaja źviazda». Łuhanski apałčeniec praročyć katastrofu rasijskaj armii ŭ zimovych bajach
Raskručany rasijski błohier «Bajcovy kot Murz» — bajec bryhady «Prizrak» Andrej Marozaŭ — apublikavaŭ rospačny dopis ab prablemach rasijskich vajskoŭcaŭ i niekampietentnaści kamandavańnia.
«Napieradzie zimoj nas čakaje piakielny źvizdiec. Nijakich značnych šancaŭ utrymać ciapierašni front nie budzie, i praciŭnik pra heta vydatna viedaje, kancentrujučy svaje siły tam, dzie jamu zručna i vyhadna. Ni pa adnym z punktaŭ, zabieśpiačeńnie jakich vyznačaje paśpiachovaść abarony, nijakaha prahresu niama, tolki rehres», — piša Marozaŭ.
Murz vajuje ŭ rasijskich siłach na Danbasie z 2014 hoda. Ën naležyć da bryhady «Prizrak», jakaja ŭvachodziła ŭ skład armii tak zvanaj «Łuhanskaj narodnaj respubliki».
Murz piša, što paśla pakidańnia Chiersona hramadskaść, zamiest taho, kab ćviaroza acanić situacyju, uziałasia z aktyŭnaj dapamohaj ŚMI, vajenkaraŭ i ŭsich inšych padručnych srodkaŭ vysmoktvać «pazityŭčyk» ź luboj «chieraty», jakaja čaściakom demanstruje situacyju naadvarot.
Pavodle jaho, zamoŭčvajecca katastrafičny snaradny hoład u artyleryi, tamu tankami zamianiajuć artyleryju na pastajannaj asnovie. Bo dla tankaŭ snarady «byccam by jašče jość».
«U realnaści takaja stralba — ekstrannaja časovaja miera ŭ situacyi, kali treba razava nakryć bujnuju navału praciŭnika, a artyleryi svabodnaj pad rukoj niama abo vykarystoŭvać jaje niemahčyma».
Takim čynam rasijskija tanki vypracoŭvajuć svoj resurs.
«Hładkastvolnyja tankavyja harmaty nie pryznačanyja dla taho, čym jany ciapier zajmajucca cełymi dniami, — dla bieśpierapynnaha zakidvańnia askiepkava-fuhasnymi snaradami pazicyj praciŭnika».
U toj ža čas artyleryja — niebajazdolnaja, nizkaprafiesijnaja.
«Ešałony bojeprypasaŭ, jakija palacieli ŭ nikudy pad uchvalnaje blekatańnie prapahandonaŭ», — piša błohier.
Taksama jon raspaviadaje, što rasijskaje kamandavańnie biez škadavańnia źniščaje svaju piachotu.
«Rasijskija vajskoŭcy vałodajuć niejmaviernym talentam pieratvarać luby pasiołak z paraj pasadak i śvinafiermaj u Vierden, dzie stočvajucca ŭłasnyja, a nie varožyja padraździaleńni».
Jon narakaje na adsutnaść narmalnaj radyjosuviazi ŭ rasijskaj armii i, jak nastupstva, — na prablemy z kiravańniem vojskami.
«Ničym bujniejšym za «reštki motastrałkovaha bataljona» va US RF kiravać jak adzinym arhanizmam nie mohuć», — piša błohier.
Mabilizavanych rasijskaje kamandavańnie honić na zaboj, bo «ŭ siłu adsutnaści narmalnych kamandnych kadraŭ i adsutnaści srodkaŭ suviazi, padraździaleńni prosta stvoranyja dla taho, kab pažyrać čałaviečy resurs i nie ŭjaŭlać saboj nijakaj bajavoj kaštoŭnaści».
Taksama błohier piša ab prablemach z vykarystańniem avijacyi, BPŁA, zabieśpiačeńniem armii, u tym liku i vysokimi technałohijami.
U toj ža čas łuhanski apałčeniec vysoka aceńvaje bajavuju padrychtoŭku ŭkrainskaj armii. Pavodle jaho, ukraincy hadami vučylisia pravilna vajavać. «U ich jość taktyka, u ich jość sistema prymianieńnia hetaha».
«Vučycca ŭ praciŭnika našaj armii zapadło, a miž tym hetaj viasnoj i letam praciŭnik prademanstravaŭ na Danbasie ŭsie nieabchodnyja składniki paśpiachovaj doŭhačasovaj abarony, jakaja papiła vielmi šmat kryvi našym vojskam.
Paŭtaru jašče raz — takoha ŭzroŭniu vajennaj niekampietentnaści prosta nie isnuje. Heta — naŭmysnaje škodnictva, sabataž i zdrada», — piša jon.
Błohier miarkuje, što napieradzie rasijskuju armiju čakaje horšaje. «Nijakich značnych šancaŭ utrymać ciapierašni front nie budzie, i praciŭnik pra heta vydatna viedaje, kancentrujučy svaje siły tam, dzie jamu zručna i vyhadna. Ni pa adnym z punktaŭ, zabieśpiačeńnie jakich vyznačaje paśpiachovaść abarony, nijakaha prahresu niama, tolki rehres, pryčym jaki sistemna zaachvočvajecca».
«Rasijskaj armii jaje kamandavańnie nie pakidaje anivodnaha šancu na pośpiech», — reziumuje jon.
Ciapier čytajuć
U kadr znoŭ trapiła, jakim pamieram šryfta dla Łukašenki drukujuć vystupy, kab jon bačyŭ16
Kamientary
Sardečna zaprašajem u ruzzki śviet!