U 2020 hodzie piśmieńnica Iłona Karavajeva nabyła sinahohu za 30 000 rubloŭ. Jana ŭbačyła budynak byłoj sinahohi na paštoŭcy i vyrašyła kupić jaho, kab addać daninu pavahi svajoj siamji: paśla vajny jaje maci žyła z baćkami ŭ Słonimie, dzie chadziła ŭ škołu, tam naradziłasia jaje małodšaja siastra.
Iłona vyrašyła zachavać budynak, viarnuć jaho da žyćcia, kab novyja pakaleńni nie zabyvalisia pra historyju horada i ludziej, jakija ŭ im žyli. Dziela hetaha jana pradała kvateru. Chacia, pavodle jaje pryznańnia, razumieła, što restaŭracyja pomnika architektury moža kaštavać miljony dalaraŭ.
Dziaŭčyna spadziavałasia adnavić kulturnuju kaštoŭnaść, ale, na žal, svaich sił nie raźličyła. Jana vyjaviła budynak u avaryjnym stanie, i na adzin tolki prajekt rekanstrukcyi treba było sabrać minimum $50 000.
Ale znajści hrošy na restaŭracyju joj nie ŭdałosia, tamu histaryčny pomnik u čarhovy raz pieradali horadu.
Sinahoha ŭ Słonimie — najstarejšy architekturny pomnik horada i adzin sa znakavych nie tolki dla Hrodzienskaj vobłaści, ale i ŭsioj Biełarusi. Sinahoha była pabudavanaja ŭ 1642 hodzie. Heta pomnik architektury epochi baroka z architekturna-kampazicyjnymi pryjomami, charakternymi dla manumientalnaha budaŭnictva Biełarusi XVII-XVIII st., i aryhinalnym arnamientalna-dekaratyŭnym vyrašeńniem interjera.
Pamior palitviazień Valancin Štermier. «Ledź chadziŭ paśla insultu — a jaho kinuli ŭ ŠIZA»7
Kamientary