Pahladzicie, jakoje simpatyčnaje stvareńnie ŭnieśli ŭ Čyrvonuju knihu Biełarusi
U Čyrvonuju knihu Biełarusi ŭnieśli kania Prževalskaha.
Heta praduhledžana pastanovaj Ministerstva pryrody i achovy navakolnaha asiarodździa №9 ad 3 sakavika, apublikavanaj na Nacyjanalnym pravavym internet-partale.
Takim čynam, ciapier u Čyrvonaj knizie Respubliki Biełaruś budzie 203 vidy dzikich žyvioł.
Koń Prževalskaha — padvid dzikich koniej, jakija žyvuć u Azii. U Biełaruś hetyja nieparnakapytnyja trapili niezvyčajnym šlacham. Upieršyniu ich zaŭvažyli ŭ našaj krainie ŭ 2007 hodzie ŭ Paleskim radyjacyjna-ekałahičnym zapaviedniku. Koni pryjšli tudy z ukrainskaj častki Čarnobylskaj zony, kudy ich jašče raniej zavieźli z zapaviednika «Askanija-Nova» dla stvareńnia pryrodnaj papulacyi.
Hety vid nazvali ŭ honar ich pieršaadkryvalnika — ruskaha padarožnika, hieohrafa i naturalista Mikałaja Prževalskaha.
U 1878 hodzie jon viartaŭsia z druhoj ekśpiedycyi pa Centralnaj Azii. Na rasijska-kitajskaj miažy adzin z kupcoŭ padaryŭ jamu škuru i čerap dzikaha kania, zdabytyja miascovymi palaŭničymi-kazachami. Prževalski vyrašyŭ daśledavać prezient i adpraviŭ jaho ŭ Zaałahičny muziej u Sankt-Pieciarburhu. Tam i vyśvietliłasia, što škura i čerap naležać raniej nieviadomamu navucy vidu žyvioł.
Kamientary