Žurnalisty pacikavilisia, ci narmalnaja heta źjava, u Michaiła Rudzieviča, staršaha navukovaha supracoŭnika łabaratoryi intradukcyi draŭnianych raślin Centralnaha bataničnaha sadu NAN RB.
Pa słovach ekśpierta, u poźnialetni albo rańnieasieńni pieryjad čaściej za ŭsio ćvituć intraducenty — raśliny, pierasielenyja ŭ miascovaść, dzie jany raniej nie raśli. Siarod ich — konski kaštan. U Biełarusi jaho časta vykarystoŭvajuć dla azielanieńnia haradskich vulic.
Drevy skinuli liście ŭžo ŭ siaredzinie — kancy lipienia. Z-za śpiakoty jany ŭpali ŭ stan spakoju.
«A potym pry zachavańni ciopłaha nadvorja prajšli daždžy. I raśliny ŭspryniali heta tak, byccam niespryjalny (u hetym vypadku haračy) pieryjad padyšoŭ da kanca, nastupiła viasna, — i pupyški, zakładzienyja ŭ lipieni, pačali raspuskacca», — udakładniaje śpiecyjalist.
Padobnaje ćvicieńnie kaštanaŭ u vieraśni ŭžo nie redkaść dla Biełarusi, ličyć Michaił. Pryčyna — pieryjady haračaha nadvorja letam:
«I akramia kaštanaŭ, rańniaj vosieńniu ćvituć inšyja raśliny: ružy, jabłyni, śpirei, ślivy, radadendrany i mnohija inšyja».
Kamientary
Hajda-ratujma planetu