Što za čamadan nosić kala Łukašenki jahony achoŭnik? Nie, tam nie jadziernaja knopka
Na zdymkach z Połacka, dzie Łukašenka pabyvaŭ učora, źviartaje na siabie ŭvahu cikavaja detal.
Z marmieładnaj połackaj masoŭkaj Alaksandr Łukašenka havaryŭ praź mietaličnuju aharodžu. Fłanhi i tył jamu prykryvali šeść achoŭnikaŭ.
Masoŭka karcinna miryłasia ź niazručnaściami, załomvała ŭ ekstazie ruki i prasiła ŭvahi.
«Napeŭna, trochu padmiorźli?» — kłapaciŭsia pra ich Łukašenka.
«Narmalna!» — nie kryŭdavali pieršyja šerahi.
«Zatoje Dažynki praviali paśla ŭsioj uborki!» — skazaŭ Łukašenka.
«Pravilna!» — pahadžalisia jany.
«Voś ja vam ruku pacisnuŭ — budziecie doŭha žyć i chvareć nie budziecie!» — abiacaŭ Łukašenka.
«Vašaje vykazvańnie ŭčorašniaje pra prezidenta Bajdena va ŭsich navinach hladzim. Lepš, čym vy skazali, nichto ŭ śviecie nie skazaŭ», — pachvaliła dapuščanaja da vysačajšaj ruki ŭ adkaz.
Ale nie hety varty Volhi Niafiodavaj dyjałoh pryciahnuŭ uvahu internaŭtaŭ. A skurany čorny čamadančyk u rukach adnaho z bodzihardaŭ Łukašenki.
Niekvalifikavanyja kamientatary navat zadalisia pytańniem, ci nie pieranosku dla jadziernaj knopki takim mimachodam, zavualavana, pakazaŭ piensijanierkam Łukašenka.
Nie, nie pieranosku.
Taki skurany čamadančyk — elemient invientara luboha prafiesijnaha achoŭnika. Pad vyhladam kancylarskaj sumki chavajecca kulenieprabivalny ščyt z płaścin brani, jakija adnym uzmacham razhortvajucca ŭ mietaličnuju praścinu.
Takija čamadančyki jość na ŭzbrajeńni achoŭnych słužbaŭ mnohich kiraŭnikoŭ dziaržaŭ.
Samy viadomy ź niadaŭnich vypadkaŭ masavaha prymianieńnia takich ščytoŭ — heta zamach na Nikałasa Madura ŭ 2018 hodzie.
Tady takija ščyty jamu ničym nie dapamahli, bo pahroza nie dalacieła da celi. Ale, prynamsi, śviet u žyvym efiry ŭbačyŭ, jak takija čamadančyki pracujuć.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆCiapier čytajuć
Što za 17-hadovy startapier, jaki vyliŭ cebar chłuśni na Libiera na radaść biełaruskim śpiecsłužbam7
Kamientary