Raniej žurnalist i miedyjamieniedžar Alaksiej Dzikavicki paviedamlaŭ pra aryšt dziedavaha doma pad Pinskam, ciapier ža aryšt nakładzieny na baćkoŭski dom u Pinsku.
«Chaty ŭ vioscy, jakuju zbudavaŭ moj dzied, u jakoj ja hadavaŭsia da škoły, im mała.
Daviedaŭsia siońnia, što aryštavali jašče i dom u Pinsku, jaki pieradaŭ mnie ŭ spadčynu baćka. Tak, toj samy na rahu vulicaŭ Hohala i Praletarskaj, u jakim žyła ŭsia našaja vialikaja siamja, dzie my ź siabrami prajaŭlali svaje amatarskija fotazdymki i słuchali mietał, dzie ŭ 1990-m mama pašyła pieršy ŭ maim žyćci bieł-čyrvona-bieły ściah, adkul ja 35 hadoŭ tamu pajechaŭ u instytut, a jašče praz vosiem pajšoŭ «vykupać niaviestu» — budučuju maju žonku. Toj, u jakim pamierła maja babula», — napisaŭ Dzikavicki.
Jon dadaje, što nie viedaje, u čym jaho abvinavačvajuć, «za što majuć namier pazbavić tych starych, stohadovych damoŭ, jakija majuć vielmi niaznačnuju materyjalnuju vartaść».
Ciapier čytajuć
U Varšavu pryjechała sotnia biełaruskich palitviaźniaŭ3
Kamientary