«A treciaj nočy pračynajemsia ad stuku ŭ stol». Minčanie kupili kvateru i ŭžo 12 hadoŭ vajujuć z susiedam
Dla mnohich ułasnaja kvatera — heta simvał stabilnaści, utulnaści i žyćcia pa svaich praviłach. Mienavita tak dumała maładaja siamja, kupiŭšy žytło ŭ zvyčajnaj panelcy na ŭskrajku Minska. Praŭda, ich maram pieraškodziła surovaja realnaść u asobie nie mienš surovaha mužčyny, što žyvie paviercham nižej. Padazrajučy sužencaŭ u vytvorčaści zbroi i niekatorych inšych hrachach, jon abviaściŭ im sapraŭdnuju vajnu. I jana ciahniecca ŭžo 12 hadoŭ, piša Onliner.by.
«Jon vam žyćcia nie daść, papiaredni haspadar pradaŭ kvateru z-za jaho»
Karyna z mužam pierajechali ŭ hety dom 12 hadoŭ tamu. Šukali niešta na zamienu svajoj adnapakajoŭcy na vulicy Asanalijeva: siamji chaciełasia žytła bolš prastornaha.
— Natrapiła na abjavu ŭ internecie pra prodaž dvuchpakajovaj kvatery, adrazu ž patelefanavała — užo praz hadzinu sustrelisia z ułaśnikam. Pahladzieli — usio spadabałasia. Praz paru dzion aformili ździełku, — uspaminaje dziaŭčyna.
— My byli tak zadavolenyja: u domie nasuprać takoje ž pa pamiery i płaniroŭcy žytło kaštavała na $5000—6000 daražej. Navošta pierapłačvać? Ciapier by, viadoma, dziesiać razoŭ padumali i, moža, zrabili b inakš.
A tady nie naradavalisia svajoj pakupcy: kvatera z ramontam, na zručnym paviersie — što moža być lepš?
— Pra susiedziaŭ zahadzia nie raspytvali, nie ličyli heta nieabchodnym. A daremna. Ciapier užo navučanyja horkim dośviedam: kali nabyvali žytło dla majho baćki, navodzili daviedki pra susiedziaŭ, razmaŭlali z učastkovym, kab bolš nie rabić takich pamyłak.
Dziŭnaści pačalisia adrazu ž. Susiedka pa leśvičnaj kletcy, zaŭvažyŭšy novyja tvary, ździŭlena ŭskliknuła:
— Vy što, nie viedajecie? Jon vam žyćcia nie daść, papiaredni haspadar pradaŭ kvateru z-za jaho.
Zahadkavy «jon» — heta pažyły mužčyna, jaki žyvie paviercham nižej.
— Vysoki, vialiki, z doŭhaj baradoj… Ni z kim nie vitajecca i nie razmaŭlaje. Dźviery taksama nikomu nie adčyniaje: byccam u jaho navat damafona ŭ kvatery niama, — apisvaje dziaŭčyna.
Paru papiaredžańnie susiedki tolki naśmiašyła.
«Hłupstva. Kali budzie dakučać — napišam zajavu ŭ milicyju», — zajaviła tady Karyna.
«U vas ničoha nie atrymajecca», — zahadkava adkazała surazmoŭca. Tak, jana dakładna niešta viedała…
«Vy dumajecie, ja nie viedaju, što vy pa načach robicie?..»
Praz tydzień paśla pierajezdu tajamničy mužčyna sam daŭ pra siabie viedać.
— Pračynajemsia ranicaj — śviatła niama. Padumali, moža, avaryjnaje adklučeńnie ŭ rajonie. Viarnulisia ŭviečary — śviatła ŭsio jašče niama. Źviarnulisia ŭ kamunalnyja słužby — elektryčnaść adnavili. Praŭda, nienadoŭha: śviatło ŭsio roŭna prapadała niekalki razoŭ na tydzień. My nijak nie mahli zrazumieć, u čym sprava, pakul padčas čarhovaj razmovy supracoŭnica ŽESa, nie vytrymaŭšy, emacyjna nie zakryčała ŭ słuchaŭku: «Chopić nam telefanavać. Heta vaš susied draty reža!»
Pavodle słoŭ Karyny, mužčyna prycelna abrazaŭ mienavita ich kabiel. Jon dakładna viedaŭ, jaki provad idzie ŭ kvateru, i kožny raz akuratna jaho «nadkusvaŭ».
— Kamunalščyki navat viešali naviasnyja zamki na elektraščytok, ale jon ich śpiłoŭvaŭ.
Spačatku nie było zrazumieła, čym my jamu nie daspadoby. Nijakich razmoŭ, zvankoŭ, piśmovych ci vusnych pretenzij. Kali siamja pasprabavała vyśvietlić, u čym sprava, jon skazaŭ: «Vaša dziejnaść niezakonnaja».
— Ja ździŭlena spytała: «Jakaja dziejnaść?» U adkaz pačuła: «Vy dumajecie, ja nie viedaju, što vy pa načach vyrablajecie zbroju?»
Ja była ŭ stupary. Pačała jaho pierakonvać, što ničoha takoha my nie vyrablajem, prapanavała zajści ŭ kvateru i asabista ŭ hetym pierakanacca. Jon padniaŭsia da nas, usio ahledzieŭ. Ubačyŭ pusty pakoj i pacikaviŭsia: «Čamu pusty?» «Niama kamu ŭ im žyć (dziaciej u ich jašče nie było)», — patłumačyła ja.
Ale jon nie pavieryŭ: «Značyć, tut u vas vytvorčaść». Raptoŭnyja adklučeńni śviatła praciahvalisia ŭsie hetyja hady. Pik aktyŭnaści prypadaŭ na viasnu i vosień, uletku i zimoj heta adbyvałasia radziej.
— Hladzim uviečary kino, a jon pačynaje ščoŭkać rubilnikami — śviatło mihaje, usio adklučajecca. Heta davodziła da rospačy. Navat na vychadnyja nielha było spakojna źjechać: viartaješsia — chaładzilnik nie pracuje, pradukty sapsavanyja.
Adny susiedzi prydumali na hety vypadak łajfchak: kali adpačyvali na dačy, pieryjadyčna telefanavali na chatni telefon. Kali jon niedastupny, značyć, i elektryčnaści niama — treba jechać nazad. Tak, pad prycełam mužčyny akazałasia nie tolki siamja Karyny, ale i inšyja ludzi.
— Susiedku, jakaja žyła pad im, jon padazravaŭ u vytvorčaści narkotykaŭ. Jana nie vytrymała i pradała kvateru. Ciapier tam zamiežniki žyvuć.
Hetaj viasnoj piensijanier pieraklučyŭsia na internet i telebačańnie — ciapier u niekatorych žycharoŭ pieraboi z Wi-Fi abo TB-sihnałam. Karyna kaža, što z samaha pačatku sprabavała dziejničać pa zakonie. Źviartałasia ŭ ŽES, milicyju, rajonnuju administracyju. Pisała razam z susiedziami kalektyŭnuju skarhu.
— Da jaho prychodzili z pravierkaj, ale jon prosta nie adčyniaŭ dźviery. A pramych dokazaŭ, što heta mienavita jon reža draty, u nas niama. Nivodzin čałaviek nie zaśpieŭ jaho za hetym zaniatkam. Byvaje, staiš u kalidory i čuješ, jak jon lapaje dźviercami. Tolki vychodziš u padjezd, a jon užo biažyć uniz pa leśvicy. Takuju karcinu nazirali mnohija. Ale sam momant, kali jon adklučaje elektryčnaść, złavić niemahčyma.
— A kali ŭstalavać videakamieru? — prapanujem rašeńnie.
— Možna, viadoma. Ale jon ža razumny, jon jaje dakładna zaŭvažyć. Adklučyć abo złamaje…
Susied adkazvaje «ŭzajemnaściu»: taksama piša skarhi ŭ roznyja instancyi.
— Adzin raz da nas pryjšła cełaja delehacyja: pradstaŭniki rajonnaj administracyi, ŽESa, milicyi… Pytali, uśmichajučysia, dzie naša vytvorčaść, ahledzieli kvateru i syšli.
Adnojčy piensijanier pakinuŭ dla Karyny asabistaje pasłańnie. U zapiscy jon śćviardžaje, što siamja štodzionna parušaje praviły karystańnia žyłym pamiaškańniem. Što mienavita jana robić nie tak, aŭtar lista naŭprost nie tłumačyć. Ale, sudziačy pa ŭsim, havorka idzie pra niejkaje mahutnaje elektramahnitnaje vypramieńvańnie.
Dasłoŭna pryvodzim niekalki abzacaŭ:
«Mahutnaje e/mahnitnaje vypramieńvańnie, UKCH, ultrahuk i huki inšych častot niedapuščalnyja, jak i vykarystańnie «0» praz armaturu. Heta kryminalna karalna; heta pryviało mnohich da straty zdaroŭja i śmierciaŭ!
Pra vierahodnaść takich nastupstvaŭ ja raniej papiaredžvaŭ ministraŭ MUS i ŽKH i pra miechanizmy takoha niehatyvu.
Uličycie, ja budu dziejničać rašuča! Niebiaśpiečna — nadakučyła!»
Što za zahadkavaje vypramieńvańnie idzie ź jaje kvatery, haspadynia nie viedaje. Ale kaža, što susied, zdajecca, adčuvaje jaho na fizičnym uzroŭni.
— Časam jon, trymajučysia za hałavu, vybiahaje ŭ padjezd i kryčyć: «Vyklučycie hety šum, ja bolš tak nie mahu!»
U piensijaniera jość i inšyja sposaby kamunikacyi z navakolnymi, śćviardžaje surazmoŭca. Raniej dakładna a treciaj hadzinie nočy, byccam pa budzilniku, jon pačynaŭ hrukać pa batarejach.
— Da nas navat prychodzili ludzi, što žyvuć paviercham vyšej: «Što ŭ vas zdaryłasia, čaho vy hrukajecie?» A heta nie my.
Kožny raz kłalisia spać i dumali, a ci zaśniom my siońnia? Niekalki razoŭ na tydzień, u pierapynkach pamiž udarami pa batarei, jon jašče i biŭ u stol. Tak mocna, što zdavałasia — heta ziemlatrus.
Spačatku my vyklikali milicyju. Pryjazdžaŭ narad — cišynia. Tolki syduć, jon znoŭ pačynaje bić. Adnojčy supracoŭniki ŭsio ž pačuli hety šum — navat na leśvičnaj placoŭcy ŭsio hudzieła. Tady jamu vypisali štraf. Na što mienavita tak burna reahuje susied, dziaŭčyna nie viedaje.
— Pobytavyja šumy jamu zusim nie pieraškadžajuć. Dzieci biehajuć, niešta kidajuć paśla 23:00 — zvyčajny čałaviek adrazu b razzłavaŭsia, a jon nie reahuje. Navat pralnuju mašynu mahu spakojna ŭklučyć nočču — jon nie skardzicca.
Vidavočna, cišynia mužčynu turbuje bolš: zanadta jana padazronaja.
— Byvaje, pa načach jon adkryvaje kran u vannym pakoi, i vada šumić da samaj ranicy. U takija dni jon nie hrukaje. Mahčyma, šum vady jaho supakojvaje.
Pavodle słoŭ Karyny, piensijanier nie idzie na kantakt ni ź joj, ni ź inšymi susiedziami.
— Da jaho časta pryjazdžajuć u hości syn z unukam. Sprabavali razmaŭlać ź jaho synam, ale jon tolki adkazvaŭ «A vy prosta nie šumicie» abo maŭčaŭ. My chutka zrazumieli: kanstruktyŭnaha dyjałohu nie atrymajecca.
Pahutaryć z mužčynam abo jaho svajakami chacieli i žurnalisty Onlíner. Praŭda, dźviery ŭ kvateru tak nichto i nie adčyniŭ.
Vypadkova sutyknucca z mužčynam u padjeździe abo na vulicy nam taksama nie paščaściła. Karyna kaža, što prosta tak jon z domu vychodzić niačasta.
Ciapier čytajuć
Mielnikava krała hramadskija hrošy pa $2500, pieravodziačy na ŭłasny rachunak15
Mielnikava krała hramadskija hrošy pa $2500, pieravodziačy na ŭłasny rachunak
«Na vybarach prezidenta ja b hałasavaŭ za Łatušku». Hutarka z patencyjnym śpikieram KR Arciomam Bruchanam — pra śmierć maci, tatuiroŭki i Mielnikavu2121
Kamientary