Kaho bolš ceniać žančyny — tych, chto kaža «Ja ciabie kachaju», abo tych, chto myje posud?

Novaje daśledavańnie, apublikavanaje ŭ časopisie Evolutionary Psychological Science, pralivaje śviatło na toje, jak nievialikija štodzionnyja pavodziny ŭpłyvajuć na vybar partniora. U toj čas jak i mužčyny, i žančyny ceniać u partniorach ciepłyniu i nadziejnaść, jany pa-roznamu aceńvajuć sihnały, jakija pra heta śviedčać, asabliva na rańnich etapach adnosin. Na publikacyju źviarnuła ŭvahu vydańnie PsyPost.

U adroźnieńnie ad raniejšych daśledavańniaŭ, što kancentravalisia na hłabalnych rysach nakštałt pryvabnaści, intelektu ci statusu, heta praca zasiarodziłasia na drobnych štodzionnych prajavach uvahi, jakija lohka źmianić i jakija mohuć mieć vialikaje značeńnie na pačatkovych etapach znajomstva.

Daśledčyki zasiarodzilisia na dźviuch katehoryjach drobnych prajaŭ uvahi — «pryjemnyja słovy» (słovy padtrymki i pryznańnia kštałtu «Ja sumuju pa tabie», «Ja ciabie razumieju») i «pryjemnyja ŭčynki» (pryhatavańnie ježy, dapamoha z paŭsiadzionnymi spravami).

Abapirajučysia na evalucyjnuju teoryju, navukoŭcy vykazali zdahadku, što žančyny buduć addavać pieravahu ŭčynkam. Heta źviazana z tym, što žančyny histaryčna šukajuć u partniory nadziejnaść i hatoŭnaść układvacca ŭ adnosiny i siamju. Učynki słužać lepšym dokazam takoj hatoŭnaści.

Mužčyny ž, zhodna z hetaj teoryjaj, bolš adčuvalnyja da sihnałaŭ niepasrednaj emacyjnaj ci seksualnaj zacikaŭlenaści, jakuju praściej vykazać słovami.

Sutnaść ekśpierymientu

Kab pravieryć hetuju hipotezu, było praviedziena try ekśpierymienty z udziełam 513 hieterasieksualnych darosłych kitajcaŭ.

U pieršym ekśpierymiencie ŭdzielnikam prapanoŭvali ŭjavić scenary, dzie partnior prajaŭlaŭ luboŭ słovami (naprykład, suciašaŭ paśla ciažkaha dnia) abo ŭčynkami (naprykład, myŭ posud). Žančyny paličyli ŭčynki bolš pažadanymi, u toj čas jak mužčyny prademanstravali advarotnuju tendencyju, choć i nie takuju vyraznuju.

U druhim ekśpierymiencie ŭdzielnikam pradstavili dva hipatetyčnyja profili partnioraŭ: adzin byŭ majstram «pryjemnych słoŭ», druhi — «pryjemnych učynkaŭ». Žančyny znoŭ addali pieravahu partnioru, jaki dziejničaŭ, i acanili jaho jak bolš ciopłaha i nadziejnaha. Mužčyny nie pakazali vidavočnaj pieravahi. Mienavita ŭsprymańnie ciepłyni i nadziejnaści stała klučavym faktaram vybaru dla žančyn.

U trecim ekśpierymiencie vyniki papiarednich daśledavańniaŭ byli paćvierdžany z novymi profilami i bolš detalovymi vymiareńniami ciepłyni i nadziejnaści. Žančyny znoŭ vybrali ŭčynki, a mužčyny nie pakazali značnych pieravah.

Jak raskazvajuć aŭtary, va ŭsich troch ekśpierymientach jany taksama pravieryli, ci mohuć zvyčki samich ludziej u prajaŭleńni kłopatu — praz słovy ci praz učynki — tłumačyć ich pieravahi. Vynik pakazaŭ, što pamiž mužčynami i žančynami niama roźnicy ŭ tym, jak jany zvyčajna prajaŭlajuć svaje pačućci. Heta značyć, što ich vybar nie zaležyć ad asabistych zvyčak ci stylu znosin.

Čamu ŭčynki takija važnyja?

Pa słovach aŭtaraŭ, jany nievypadkova zasiarodzilisia na ciepłyni i nadziejnaści: mienavita hetyja jakaści ludzi čaściej za ŭsio nazyvajuć hałoŭnymi ŭ idealnym partniory. Raniejšyja pracy vyznačyli try asnoŭnyja vymiareńni pryvabnaści — ciepłynia, źniešnaść i status, — ale mienavita ciepłynia i nadziejnaść źjaŭlajucca najvažniejšymi dla zadavolenaści ŭ doŭhaterminovych adnosinach.

«Pryjemnyja ŭčynki» ličacca bolš nadziejnym sihnałam ciepłyni i nadziejnaści, tamu što jany patrabujuć namahańniaŭ i ich ciažej padrabić. Słovy, choć i emacyjna mocnyja, mohuć zastavacca prosta słovami biez realnaha padmacavańnia.

Z evalucyjnaha punktu hledžańnia žančyny asabliva adčuvalnyja da pavodzin, jakija sihnalizujuć pra hatoŭnaść partniora ŭkładvać čas i resursy — klučavyja faktary dla paśpiachovaha vychavańnia dziaciej i doŭhaterminovaj stabilnaści.

Abmiežavańni daśledavańnia

Varta adznačyć, što daśledavańnie maje niekalki abmiežavańniaŭ. Jano hruntavałasia na hipatetyčnych scenaryjach, a nie na realnych pavodzinach. Pry hetym usie ŭdzielniki byli z Kitaja, tamu vyniki mohuć nie raspaŭsiudžvacca na inšyja kultury ź inšymi hiendarnymi normami.

U daśledavańni nie ŭličvalisia indyvidualnyja faktary — styl pryviazanaści, minuły dośvied adnosin, adkrytaść da vypadkovych suviaziaŭ. Usio heta moža ŭpłyvać na toje, što ludzi ličać bolš značnym.

• 3
• 0
• 1
• 4
• 0
• 0
• 0
• 0