Tadej Karbovič. Vieršy (pierakład z ukrainskaj)

Dla cytannia tekstu peraklucycie browser na "Baltic font/encoding"

Tadej Karabovii

Pierakŝay z ukrainskaj Andrej Dysko

Tadej Karabovic

Tadej Karabovii — paet, pierakŝadiyk, aktyvist ukrainskaha ruchu y Polriy, aytar ra'ci paetyinych zbornikay. Pierakŝaday k bieŝaruskaj vierry Nadziei Artymovii. Jaho aporniaja kniha nazyvajecca «rto staju za 'cianoju yspaminay».

Tadej Karabovii vykŝadaje na katedry ykrainskaj filalohii yva yniversytecie imia Skŝodowskoj-Curie y Lublinie, ale juyvie na Choŝmriynie y maleskaj viosaicy Hola. Zasnavay tam skansen: staryja viatrak, kŝunia, chata pobai z draylanaj cerkaykaj, rto stuliŝasia za staravieinym kamiennym parkanam, zvasnicaj. Chacia Choŝmriyna — dayniaja ykrainskaja ziamla (u Chaŝmie pachavany Daniŝa Halicki, naradziysia pierry prezydent UNR Hrureyski), ciapier ukraincay tut vobmal: ich departavali y 1947 hodzie padias «Akcyji «Visŝa», finalnaha aktu kryvavaj polska-ykrainskaj vajny, jakuju pryniata datavah 1942-44 hadami, ale jakaja nasamrei ciahnuŝasia dayjuej.

Tadej Karbovii i sam padobny da svaich vierray — prazrysty j volny. Juyvie y vioscy, jekdzih na pracu y Lublin za 50 km. Adradziy carkvu, stvaryy skansen, robih rmat dla polska-ukrainskaha dyjalohu. Nie are, nia sieje, nia chodzih z kasoju — pracuje pa-inramu.

Dziyna, jakich ludziej mojuna sustreh u Polriy. I dzie! U Sejnach juyvie Krzysztof Czyiuewski. U hetym miasteiku z 5000 juycharoy vydajecca try tayrieznyja kulturnyja iasopisy. U Krynkach na miajuy — Sakrat Janovii, adzin z najmahutniejrych bieŝaruskich rozumay. U Valiŝach Lonik Tarasevii trymaje svoj park ekzatyinych pturak. A y malupasieskaj Holi — Tadej Karabovii. Dumajuh, dziejuh, tvorah. Ria'livaja kraina, dzie stolki vialikaha y maŝym. I dziyna nam, u Bieŝarusi, dzie, zdajecca, adrazu za bramami Miensku paiynajecca kraj dziaŝak, kuray, kosay i ysieahulnaha viartasnia da pryrody, dzie z intelektualnaj pracy mojuna juyh tolki y stalicy, a litarataru, rto apynuysia pad Sŝonimam, prosta musova trymah karovu, dzie apalohija sialanskaj pracy liiycca abaviazkovym atrybutam pasŝasnia, jakoje maje prynosih mastak. Ale jo'h u nas, jak u inrych, skaŝy: Nina Maciar u Bieŝaaziersku, Ale' Purkin u Babry na vulicy Hornaj... Niemahiyma nie lubih Polriy, dzie takich skaŝay — 'viet.

Tadej Karabovii pira pra Choŝmriynu, svoj kraj na krai Polriy, pira biez vysokich stylay, paŝkich zaklikay i rtuinych rytmay, volnym vierram, jasnym sŝovam, samadastatkova skupymi vobrazami. Vioski: «Spas u Kitajhoradzie», «Chvysiyka», Busŝy y Turovym»; vodary: «Pach miaty», «Pach hryboy», «...saŝodkija jabŝyki poknija»; ekslibrysy: «Choŝmski ekslibrys», «Paetka Nadzieja Artymovii», «Ekslibrys Czesŝawu Miŝoszu»; uspaminy, malitvy, nainyja zapisy. Tak mojua pisah kojuny — u hetych sŝovach vialikaja poiash — tak mojua juyh kojuny.

A.D.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0