Пра гэта напісаў у сваім блогу на сайце «Беларускага партызана» Ігар Драко — твар кампаніі «Гавары праўду» (як пазначана на сайце кампаніі). У 2010 г. ён быў кіраўніком выбарчага штаба кандыдата ў прэзідэнты Алеся Міхалевіча.
«Экспертная, апазіцыйная і праўладная публіка «сінявокай» як бы занадта «напружваецца» адносна цэласнасці Украіны. Дзіўна. Як быццам не заўважаюць перспектыў, якія адкрываюцца перад намі, калі будзе не адна Украіна, а іх будзе, скажам, тры: уласна Украіна, Наваросія і Галіччына, — піша Драко, бо думае еступным чынам. — Адбудзецца паслабленне гаспадарчых адносін на тэрыторыі ранейшай Украіны, і Беларусь зможа заняць адкрытыя на новых рынках нішы».
Драко без піетэту піша пра дэмакратыю.
«Праеўрапейскі або праамерыканскі ўрад замацуецца, хутчэй за ўсё, толькі ў «кіеўскай» Украіне, Наваросія і Галічына абыдуцца без балбатні аб дэмакратыі і правах чалавека. Значыць, Захад будзе вымушаны шукаць магчымасці для наладжвання партнёрскіх адносін з Беларуссю», — так чамусьці думае Драко.
«Беларусь становіцца важным рэгіянальным гульцом. Пры такім раскладзе фантазіі аб трэцім шляху (Балта-Чарнаморскі саюз, адраджэнне ВКЛ і г.д) могуць стаць рэальнасцю. Хай Наваросія будзе прарасійская, але «кіеўская» Украіна ўсё-ткі захавае за сабой выхад да Чорнага мора (Галіччына, зразумела, у «пралёце», яна так і застанецца сухапутнай і аграрнай)», — уяўляе ён.
«Вядома, Літва як сябра Еўрасаюза будзе замінаць працы, але — нішто не вечна пад месяцам, Еўрасаюз у тым ліку, а сама Літва — эканамічны і палітычны карлік, таму нікуды не дзенецца і далучыцца да будаўніцтва ўмоўнага ВКЛ на правах «малодшага партнёра». Цэнтр новага ўтварэння, зразумела, павінен быць у Менску, бо Кіеў, як паказвае гісторыя 23 гадоў незалежнасці Украіны, не здольны быць цэнтрам, там спрэс атаманы і гетманы, а не дзяржаўныя мужы», — тут Драко паўтарае прапагандысцкія штампы расійскіх нацыяналістаў.
Беларуская дзяржава, мяркуе Драко, «як і ўсякая іншая дзяржава, павінна мацаваць сваю магутнасць за кошт паслаблення суседзяў».
«Мяркую, што плюсы ад падзелу Украіны для Беларусі ўжо апісаны ў агульных рысах спецыялістамі з адміністрацыі Аляксандра Лукашэнкі. Іншая справа, што ні яны, ні сам Лукашэнка не могуць у цяперашніх умовах публічна казаць пра такія рэчы: трэба ж падабацца Захаду і кіеўскай уладзе як яго правадніку. Ну, а як толькі Украіна пасыплецца, тут планы беларускіх стратэгаў выйдуць у публічную прастору», — думае Драко.
-
«Я за тое, каб мы яшчэ паспрабавалі. Я, прынамсі, яшчэ не спрабаваў…» Ціханоўскі паставіў сабе дэдлайн для вынікаў у барацьбе з рэжымам
-
Як пасля 2020 года склаўся лёс маладой пракуроркі Валерыі Таратынка?
-
«Ужо тры гады я не размаўляю з мамай па ейнай ініцыятыве». Яна Латушка — пра палітыку, сям’ю і будучыню Беларусі
Каментары