«Жуйка з каменнага веку»: навукоўцы атрымалі ДНК жанчыны, якая жыла 6000 гадоў таму
Гэта твар жанчыны, якая жыла 6000 гадоў таму ў Скандынавіі.
Дзякуючы слядам зубоў, якія яна пакінула ў старажытнай «жуйцы», навукоўцы змаглі атрымаць ДНК для расшыфроўкі яе генетычнага кода, піша bbc.com.
Гэта першы выпадак, калі ўвесь геном чалавека быў атрыманы з чагосьці, акрамя чалавечай косткі, адзначаюць даследчыкі.
Напэўна, у жанчыны была цёмная скура, цёмна-русыя валасы і блакітныя вочы.
Доктар Ханес Шрэдэр з Капенгагенскага ўніверсітэта сказаў, што «жуйка» — на самай справе бярозавы дзёгаць — вельмі каштоўная крыніца старажытнай ДНК, асабліва для перыядаў часу, ад якіх у нас няма парэшткаў чалавека.
Увесь генетычны код жанчыны быў расшыфраваны і выкарыстаны для распрацоўкі мадэлі яе выгляду.
Яна была генетычна бліжэйшая да збіральнікаў і паляўнічых з мацерыковай Еўропы, чым да тых, хто ў той час жыў у цэнтральнай Скандынавіі. І як у жыхароў Заходняй Еўропы, у яе была цёмная скура, цёмна-русыя валасы і блакітныя вочы.
Хутчэй за ўсё, яна паходзіла з мігрантаў, якія прыйшлі з Заходняй Еўропы пасля адступлення ледавіка.
Гэта быў перыяд, калі сельская гаспадарка і прыручаныя жывёлы ўпершыню з'явіліся на поўдні Скандынавіі.
Даследчыкі таксама знайшлі ДНК бактэрый, якія захоўваліся ў «жуйцы». Яны выявілі хваробатворныя мікраарганізмы, якія выклікаюць інфекцыйны монануклеоз і пнеўманію, а таксама шмат іншых вірусаў і бактэрый, якія натуральна сустракаюцца ў роце, але не выклікаюць хвароб.
ДНК затрымалася ў чорна-карычневым кавалку бярозавай смалы, атрыманай пры награванні бярозавай кары, якая ў свой час выкарыстоўвалася для склейвання каменных інструментаў.
Рэчыва было разжавана, магчыма, каб зрабіць яго больш мяккім, ці, магчыма, палегчыць зубны боль.
ДНК з «жуйкі» таксама дае ўяўленне пра тое, як эвалюцыянуюць хваробатворныя мікраарганізмы. «Мы можам вывучыць, як яны развіваліся і чым яны адрозніваюцца ад штамаў, якія мы маем сёння», - сказаў доктар Шрэдэр.
Цяпер чытаюць
Сілавікі пагражаюць коміку Усовічу, які прыехаў адпачыць на Нарач4
Каментары