Святлана Алексіевіч асцерагаецца, што пасля паездкі ў Еўропу яе не пусцяць у Беларусь

Святлана Алексіевіч асцерагаецца, што пасля паездкі ў Еўропу не зможа вярнуцца ў Беларусь, і выказалася за больш жорсткія санкцыі ў дачыненні да беларускіх уладаў. Пра гэта беларуская пісьменніца заявіла на прэс-канферэнцыі фестывалю Taormina Book, піша Tut.by

Святлана Алексіевіч у гэтыя выходныя знаходзіцца ў горадзе Таарміна (Італія) на фестывалі Taormina Book, дзе ёй уручылі прэмію Taormina Award for Literary Excellence. Перад удзелам у фестывалі пісьменніца пагутарыла з мясцовай прэсай.

На пытанне, ці вернецца яна пасля наведвання Еўропы ў Беларусь, Алексіевіч заявіла, што не плануе заставацца ў эміграцыі. Пасля ўдзелу ў фестывалі на Сіцыліі і наведвання доктара ў Берліне яна збіраецца вярнуцца ў Беларусь. Але ў самой пісьменніцы і яе акружэння ёсць сумневы ў тым, што яе пусцяць у краіну. Святлана Алексіевіч прызналася, што не пачуваецца ў бяспецы, бо ўсе яе аднадумцы знаходзяцца ў зняволенні або ў вымушанай эміграцыі. Хутчэй за ўсё літаратар мае на ўвазе Прэзідыум Каардынацыйнай рады, сябрам якой яна з'яўляецца.

— Улада ўжо прадпрымала спробу арыштаваць мяне. І яна б рана ці позна гэта зрабіла. Гэта вар'яцкі стан, калі ты разумееш, што цябе могуць арыштаваць. Ніхто з нас яшчэ нядаўна не мог у гэта паверыць — заявіла пісьменніца. Пры гэтым яна верыць, што ў некаторай ступені абараняе яе становішча нобелеўскага лаўрэата.

Лаўрэат Нобелеўскай прэміі выказалася аб тым, што адбываецца ў Беларусі. Пісьменніца падкрэсліла, што беларусы, якія выходзяць на маршы, хочуць жыць так «як жывуць свабодныя людзі».

- Я гляджу ў твар сённяшняй моладзі, якой шмат на маршах свабоды, і ўспамінаю дзевяностыя гады. Тады на плошчы выходзілі мы, і крычалі «Свабоду! Свабоду!». Але мы не ведалі, што гэта такое. У нас было толькі кніжнае, рамантычнае ўяўленне пра свабоду. Мы думалі, што свабода дзесьці там за вуглом, але потым усвядомілі, што шлях да свабоды доўгі і цяжкі. Мы гэтага шляху не праходзілі. За вуглом мы выявілі толькі эканамічную разруху і варварства, гатовае высунуць галаву ў любы момант — перадае словы Алексіевіч Corriere della Sera.

З адсылкай да назвы адной са сваіх кніг «У вайны не жаночы твар«, пісьменніца кажа, што «рэвалюцыя ў Беларусі як раз мае жаночы твар». На першай лініі ў шматтысячных маршах стаяць жанчыны, тым самым паказваюць сваю сілу і што ў адказ на арышты сваіх мужчын яны могуць перавярнуць патрыярхальнае грамадства.

Нобелеўская лаўрэатка таксама выказалася за ўвядзенне больш жорсткіх санкцый у дачыненні да беларускіх уладаў. Беларусь у перыяд палітычнага крызісу апынулася адна, лічыць яна. Верагодна, таму што «паміж Еўропай і Расіяй ёсць негалосная дамова аб тым, што Беларусь — гэта зона інтарэсаў Расіі».

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0