Няўдачы на першым этапе контрнаступлення прымусілі Украіну змяніць тактыку, піша газета Financial Times.
Вайскоўцы, з якімі пагаварылі журналісты FT, апісваюць першыя дні контрнаступлення Украіны як «хаос». Прасоўванне суправаджалася інцыдэнтамі з агнём па сваіх, а спробы атакаваць ператвараліся ў выратавальныя аперацыі пасля таго, як украінцаў спынялі мінныя палі, супрацьтанкавыя ракеты і атакі расійскіх верталётаў Ка-52, пераказвае артыкул Бі-бі-сі.
На гэтым этапе Украіна страціла прыкладна пятую частку ўзбраення, перададзенага ёй НАТА, як піша Financial Times. У выніку Кіеў змяніў тактыку, і гэта, па словах украінскіх камандзіраў, здаецца, дазваляе дамагчыся некаторых адчувальных вынікаў на полі бою.
Замест штурмавых дзеянняў украінскія вайскоўцы перайшлі да масіраванага выкарыстання артылерыі, якая пераўзыходзіць расійскую па далёкасці і дакладнасці. Гэта дазваляе забяспечваць прасоўванне перадавых груп і дамагацца тактычных поспехаў без вялікіх страт.
Спачатку ўкраінцы наносяць удары па праціўніку, затым ідзе пяхота.
Да гэтай стратэгіі ў краін Захаду таксама ёсць пытанні: перш за ўсё, ці зможа Украіна прытрымлівацца яе дастаткова доўга, каб дамагчыся такога ваеннага прарыву, які прымусіць Маскву сесці за стол перамоў. Існуе асцярога, што ўкраінскія Узброеныя сілы занадта хутка расходуюць свае запасы артылерыйскіх снарадаў, а з-за празмерна павольнага прасоўвання вайскоўцаў у расіян можа з'явіцца час, каб акапацца і навучыць свежыя сілы.
Але ў кароткатэрміновай перспектыве гэтая тактыка дазволіла скараціць украінскія страты. Страты асабовага складу і колькасць пашкоджаных баявых танкаў і баявых машын пяхоты заходніх краін знізіліся ў параўнанні з першымі двума тыднямі контрнаступлення, у той час як Украіна дамаглася невялікіх, але стабільных поспехаў, адзначае Financial Times.
Шрайбман з калегамі прапанавалі пакрокавы план дээскалацыі адносін Беларусі і ЕС53
Каментары
Нават вермахт апошні раз рабіў нешта падобнае толькі ў 1943 пад час Курскай бітвы.
Ды і ўвогуле гэтая вайна шмат у чым унікальная. Таму паўнавартасных настаўнікаў тут быць ня можа і Залужнаму даводзіцца спрабаваць, нажаль часам коштам крыві ўкраінскіх патрыётаў.