Стваральніца суполкі для стартапераў расказала, якія праекты гатовыя падтрымліваць інвестары
У асноўным удзельнікі супольнасці Ū Hub, якую стварыла айцішніца Вераніка Ліндарэнка, — беларусы-эмігранты, якія хочуць зрабіць свой стартап у Польшчы. «Галоўная мэта — каб праекты знайшлі фінансаванне, а іх заснавальнікі — карысныя парады па адаптацыі ў новай краіне і падтрымку кам’юніці». Вераніка расказала «Нашай Ніве», якія магчымасці ёсць у суполцы і якія стартап-нішы перспектыўныя ў Польшчы.
Вераніка Ліндарэнка. Фота: архіў Ū Hub
«У кам’юніці цяпер 1590 удзельнікаў»
Ствараць супольнасць стартапераў Вераніка пачала ў маі 2021-га — пляцоўку назвалі Ū Hub.
«У Варшаве моцны сектар падтрымкі стартапаў, шмат фондаў, ёсць акселератары, грантавыя праграмы», — тлумачыць яна пра магчымасці, якія пабачыла.
Яшчэ ў 2014-м у Беларусі Вераніка рабіла хакатоны і мітапы, працуючы маркетолагам у XB Software і займаючыся прасоўваннем JS Library Webix і EnjoyCSS.
З 2012 да 2020 працавала як маркетынгавы спецыяліст у IT. Кансультацыямі стартапаў пачала займацца з красавіка 2020-га, пасля адыходу з AgTech стартапа OneSoil.
Запускала Вераніка і свой стартап SwaPlants — мабільную праграму для абмену вазонамі і інфармацыяй пра іх догляд.
Пачаўся Ū Hub са стварэння чата ў тэлеграме, дзе беларускiя стартаперы размаўлялі і абменьваліся спасылкамі. Потым чат атрымаў інфармацыйную падтрымку ад Poland.Business Harbour_Belarus — гэта дапамагло прыцягнуць беларусаў, якія па аднайменнай візе пераязджалі ў Польшчу. Пазней стартаперы пачалі сустракацца афлайн — спачатку проста ў варшаўскіх барах. Цяпер у Ū Hub 1590 удзельнікаў.
«Я рабіла шмат апытанак у кам’юніці, — расказвае Вераніка. — Трэба было зразумець, якая тут аўдыторыя, якія ў яе існуюць запыты.
Пасля сталі рабіць івэнты, мітапы, з памяшканнем тады дапамаглі польскія IT-кампаніі, Беларускі дом. Усё гэта я арганізоўвала з нулём грошай, я не плаціла за арэнду, каву і астатняе. Тады фінансавай падтрымкі ніякай не было.
На трэцім мітапе пазнаёмілася з Вольгай, яна стала маім партнёрам і кафаўндарам Ū Hub у далейшым.
Вераніка і Вольга — кафаўндары Ū Hub. Фота: архіў Ū Hub
Сярод людзей, якія выступалі на нашых мерапрыемствах, былі многія зоркі індустрыі. Напрыклад, Ганна Буглакова — Head of Vochi Product у Pinterest — распавядала пра Product / Market Fit.
Максім Карабановіч — Brand Design Lead у праграме Locals — расказваў пра свой досвед стварэння брэнда для прадукту і пра тое, навошта наогул гэта ўсё трэба ў стартапe.
Аднойчы да нас па відэасувязі нават далучыўся інвестар і фаўндар з Крамянёвай даліны Мікалай Давыдаў».
Некалькі месяцаў таму Ū Hub атрымаў фінансавую падтрымку ад амерыканскай арганізацыі USAID. Гэта дазволіла камандзе зрабіць рэдызайн, наняць супрацоўнікаў, падрыхтаваць дакументы, праводзіць мерапрымствы самастойна.
У хабе ёсць пітч-сесіі для стартапераў — кожны з іх мае магчымасць на працягу пяці хвілін прэзентаваць сваю ідэю інвестарам і атрымаць карысныя парады.
«Для мяне тут галоўная мэта, каб стартапы знайшлі фінансавую падтрымку, атрымалі веды, кантакты, — тлумачыць Вераніка. — Таксама робім варкшопы, ёсць закрыты клуб фаўндараў стартапаў, дзе выключна СEO стартапаў сустракаюцца і абмяркоўваюць уласны досвед.
Ёсць у нас перспектыўны накірунак — Ū_Jobs — гэта аб працы ў стартапах. Можна размясціць сваё рэзюмэ ці знайсці супрацоўніка сабе ў стартап».
«Мы арыентаваныя на беларусаў-эмігрантаў, якія робяць стартапы»
Цяпер у камандзе U-Hub чатыры чалавекі.
«Далей хочам Ū_Jobs ператварыць у самастойны прадукт, каб ён выглядаў больш прафесійна. У нас ёсць шмат інфармацыі аб стартапах, ментарах, на аснове гэтага хочам стварыць зручныя гайды для ўдзельнікаў супольнасці», — кажа Вераніка.
У хабе чатыры сегменты аўдыторыі. Першы — гэта заснавальнікі стартапаў.
«Ім патрэбны веды, знаёмствы, яны ідуць на мітапы альбо на пітч-сесіі, каб паглядзець, якія існуюць стартапы, ці самім расказаць пра свой прадукт. У чэрвені на івэнце наконт юрыдычных пытанняў было 107 удзельнікаў, у маі на івэнце пра дызайн — 120. Колькасць стартапаў у кам’юніці — каля 70, гэта тыя, хто ўдзельнічаў у нашых пітч-сесіях пачынаючы з сакавіка ці ўдзельнічае ў клубе фаўндараў».
Другі сегмент — людзі, якія працуюць у стартапах, тыя, хто хоча знайсці кліента, чалавека ў каманду, партнёраў.
Трэці — людзі з ІT, якія працуюць у кампаніях, але думаюць пра тое, каб запусціць свой стартап.
Падчас аднаго з мерапрыемстваў Ū Hub. Фота: архіў Ū Hub
Чацвёрты — проста наведнікі мерапрыемстваў.
«Гэта пацігоўэрзы, якім не хапае сацыялізацыі ў Польшчы, і яны ходзяць на розныя мерапрыемствы. Шукаюць сяброў у новай краіне. Звычайна пасля нашых івэнтаў яны кажуць, што хочуць зрабіць свой стартап», — тлумачыць Вераніка.
У супольнасці стартапераў больш беларусаў, чым палякаў.
«У рамках аднаго івэнту на ангельскай мове я спрабавала запускаць рэкламу на Варшаву, але ўсё ж такі прыйшлі беларусы. У палякаў хапае сваіх супольнасцей (дарэчы, праз іх я і знаходзіла першыя кантакты). Па-другое, спецыфіка наша такая, што мы прамоўцімся праз беларускія медыя і праекты. Мы арыентаваныя на беларусаў-эмігрантаў, якія робяць стартапы. А вось у якасці журы прыходзяць палякі з розных фондаў», — тлумачыць Вераніка.
Па інфармацыі Innovatebelarus, колькасць вядомых і актыўных беларускіх стартапаў на канец 2022 года складае 380.
З 2015 года назіраецца тэндэнцыя росту колькасці дзейных стартапаў з беларускімі каранямі. У 2022-м паказчык упаў упершыню за апошнія сем гадоў: колькасць стартапаў скарацілася на 4% у параўнанні з ростам на 17% у 2021 годзе.
«У Польшчы добра падтрымліваюцца індустрыяльныя праекты»
Сярод значных беларускіх стартапаў Вераніка называе Amacare.
«Мабільная праграма, якая дапамагае абіраць догляд твару. Робіш фотаздымак сродкаў для твару — атрымліваеш інфармацыю пра іх састаў, а ўжо сродак падбіраецца пад твой тып скуры з дапамогай даных, якія ты пакідаеш у аплікацыі. На базе штучнага інтэлекту распазнаецца па фотаздымку, што гэта за касметыка і ці падыходзіць яна да вашай скуры. Прадукт кампілюе інфармацыю з адкрытых крыніц і генеруе апісанне.
У будучыні стваральнікі таксама плануюць распрацаваць парады, як даглядаць твар, укласці гэта ў праграму».
Іншы цікавы праект, які называе Вераніка, — Ligo. Гэта лагістычны стартап, у якім людзі самі робяцца дастаўшчыкамі. Напрыклад, хтосьці едзе з Варшавы ў Кракаў і можа ўзяць нейкую пасылку. Асабліва такі праект актуальны для беларусаў за мяжой, людзі часта шукаюць, хто едзе ў Беларусь і назад.
Вераніка Ліндарэнка. Фота: архіў Ū Hub
«Стваральнікі будуць прапаноўваць фіксаваную аплату ці плату за паездку, таксама ў мэтах бяспекі стануць дзейнічаць трэк-коды. Вельмі перспектыўны стартап», — мяркуе Вераніка.
Таксама яна адзначае стартап LINA, пра ментальнае здароўе і арт-тэрапію. Людзі будуць маляваць свае эмоцыі, а штучны інтэлект на базе малюнкаў будзе падказваць, што адбываецца з чалавекам.
Па словах Веранікі, адна з самых перспектыўных ніш для стартапаў у Польшчы — смартсіці праекты. Яны накіраваныя на паляпшэнне ўмоў жыцця ў горадзе.
«Таксама лагістычныя праекты, якія дапамагаюць шукаць і прадаваць тыя ці іншыя паслугі. У Польшчы добра падтрымліваюцца праекты, звязаныя з сельскай гаспадаркай. Але каб туды ісці, на працягу доўгага часу трэба вывучаць рынак і быць вельмі пагружаным у гэту тэматыку», — кажа яна.
Часцей за ўсё інвестары гатовыя даць грошы тым стартапам, у камандзе якіх не адзін чалавек, а больш за два. Таксама важна мець дарадцу ці настаўніка, кажа Вераніка.
«Гэта выглядае стабільней, адзін можа адпачыць, а іншы працягваць працу. Таксама важна знайсці ментара ці адвайзера, які будзе накіроўваць. Мы вось цяпер хочам стварыць такую базу людзей, бо фаўндары — гэта далёка не заўсёды людзі, якія разбіраюцца ў стартапах. Ментары змогуць даць грунтоўную падтрымку», — дзеліцца яна.
Вераніка расказвае, што брацца цяпер за праекты ў Беларусі стартаперам складана, бо існуюць тэхнічныя праблемы.
«Гэта крэатыўны сектар, і для яго развіцця трэба свабода, — тлумачыць яна. — У краіне нават нельга рабіць суполкі, мой праект дакладна там бы не змог існаваць.
Акрамя таго, у Беларусі не засталіся інвестары, а браць грошы з Расіі — гэта вельмі недальнабачна, бо, хутчэй за ўсё, праект не зможа потым атрымаць грошы з ЕС ці ЗША. Мы ўсе ведаем, якая сітуацыя ў свеце, і прадпрымальнікі не хочуць рызыкаваць у гэтым пытанні», — падсумоўвае Вераніка.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
Цяпер чытаюць
На вайне ва Украіне загінуў былы дырэктар двух аршанскіх заводаў4
Каментары