Журналісту Аляксандру Ігнацюку прысудзілі вялікі тэрмін зняволення
У судзе Столінскага раёна 5 красавіка асудзілі 53-гадовага журналіста і відэаблогера Аляксандра Ігнацюка. Палітзняволенага прызналі вінаватым у арганізацыі пратэстаў у Століне і Мінску, паклёпе на Лукашэнку і вымагальніцтве. Журналісту прысудзілі 6 гадоў калоніі і вялікі штраф, даведалася «Вясна». Суд цягнуўся з 15 сакавіка і адбываўся ў закрытым рэжыме.
Аляксандр Ігнацюк
Журналіста прызналі вінаватым паводле трох артыкулаў Крымінальнага кодэкса: ч. 1 арт. 342 (арганізацыя дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак), ч. 2 арт. 367 (паклёп на Лукашэнку), ч. 1 і ч. 2 арт. 208 (вымагальніцтва).
Згодна з версіяй абвінавачвання, Аляксандр Ігнацюк у жніўні 2020 года, знаходзячыся на тэрыторыі Столінскага і Пінскага раёнаў Брэсцкай вобласці,
«арганізоўваючы групавыя дзеянні, якія груба парушаюць грамадскі парадак і спалучаныя з відавочным непадпарадкаваннем законным патрабаванням прадстаўнікоў улады ў г. Століне і г. Мінску, з мэтай публічнага вядзення дэструктыўнай дзейнасці, размясціў у сацыяльных сетках публікацыі, якія заклікаюць да групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак і спалучаныя з відавочным непадпарадкаваннем патрабаванням прадстаўнікоў улады».
Ён жа нібыта ў жніўні 2020 года
«наўмысна размясціў у сетцы інтэрнэт інфармацыю абразлівага і паклёпніцкага характару ў дачыненні да Аляксандра Лукашэнкі, якая змяшчае загадзя ілжывыя, якія не адпавядаюць рэчаіснасці, ганебныя і зневажаюць гонар, годнасць і аўтарытэт кіраўніка дзяржавы звесткі, злучаныя з абвінавачваннем у здзяйсненні цяжкага і асабліва цяжкага злачынстваў».
Акрамя гэтага, журналіста абвінавацілі ў вымагальніцтве. Так, згодна з версіяй абвінавачвання, Іганцюк на працягу 2021 і 2022 гадоў
«у карыслівых мэтах, жадаючы ўзбагаціцца за кошт іншых грамадзян, пад пагрозамі распаўсюджвання паклёпніцкіх звестак і абвяшчэння іншых звестак, якія пацярпелыя жадалі захаваць у таямніцы, а таксама ганебныя і ганяць гонар, годнасць і дзелавую рэпутацыю, неаднаразова вымагаў грашовыя сродкі і іншую маёмасць у прадпрымальнікаў Столінскага раёна».
На судзе Аляксандр віну паводле ч. 1 арт. 342 і ч. 2 арт. 367 КК прызнаў часткова, а паводле ч. 1 і ч. 2 арт. 208 КК — не прызнаў. Пры гэтым ён прызнаў заяўленыя пазоўныя патрабаванні пацярпелага аб спагнанні маёмаснай шкоды ў памеры 1800 рублёў.
У выніку суд Столінскага раёна прызначыў яму на падставе ч. 1 арт. 342 КК пазбаўленне волі на тэрмін два гады; паводле ч. 2 арт. 367 — тры гады калоніі; паводле ч. 1 арт. 208 КК — адзін год калоніі, на падставе ч. 2 арт. 208 КК — чатыры гады са штрафам у памеры 200 базавых велічынь на суму 8000 рублёў.
Шляхам частковага складання асноўных пакаранняў з далучэннем дадатковага пакарання канчаткова журналісту прызначылі пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі на тэрмін шэсць гадоў з адбываннем пакарання ў папраўчай калоніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму са штрафам у памеры 200 базавых велічынь на суму 8000 рублёў. Таксама пастаноўлена спагнаць з Ігнацюка на карысць «пацярпелага» маёмасны ўрон у памеры 200 базавых велічыняў (1800 рублёў).
У журналіста таксама канфіскавалі ноўтбук як «сродак здзяйснення злачынства».
Аляксандра Ігнацюка затрымалі 18 ліпеня 2023 года. Пра гэта стала вядома выпадкова: ён даўно жыў адзін у аддаленай вёсцы Пінскага раёна, а сябры занепакоіліся адносна ягонага лёсу пасля таго, як ён цягам некалькіх тыдняў не выходзіў на сувязь.
МУС апублікаваў відэа жорсткага затрымання журналіста толькі ў сакавіку 2024 года.
Цяпер чытаюць
«Я не прысвойваў сабе мільён». 17‑гадовы блогер з Гродна, які збіраў грошы на лячэнне дзіцяці, распавядае сваю версію7
«Я не прысвойваў сабе мільён». 17‑гадовы блогер з Гродна, які збіраў грошы на лячэнне дзіцяці, распавядае сваю версію
«Я супраць. Мовы, якія пакінулі пасля сябе каланізатары ў Афрыцы, сталі шляхам да цывілізацыі». Алексіевіч адказала, як ставіцца да адмовы ад рускай мовы ва Украіне7979
«Я супраць. Мовы, якія пакінулі пасля сябе каланізатары ў Афрыцы, сталі шляхам да цывілізацыі». Алексіевіч адказала, як ставіцца да адмовы ад рускай мовы ва Украіне79
«Як Вольскі прыходзіў з ператрусам да Коласа, а Крапіва і Глебка даносілі на калег». Апублікаваныя жахлівыя ўспаміны Рыгора Бярозкіна пра рэпрэсіі 1920—1940-х1919
Каментары