Paŭnočny viecier, dźmuŭ ty nada mnoju,
Śpiakotny viecier, jak piakielny lod,
Majoj dušy ty paspryjaŭ uźlot
Hrachoŭnym vieršam, potam dy kryvioju.
Paŭnočny boh, mahutny, zły tytan,
Hrymotnaha daždžu hałosny kryk,
Ty pieramoh mianie, šalony byk,
Ty padchapiŭ mianie, jak urahan.
Paŭnočny viecier, miłaje stamleńnie,
Hłuchoje navalnicy rezki škvał,
Złujusia na pahodu, sonca j ranak…
Tvoj šept nanios i strach, i zachapleńnie,
Jak bard, piaščotny, hruby, jak vandał,
Moj vikinh, mimalotny moj kachanak.
Siłaviki raskazali, za što praviali chapun na tenisnym matčy7
Siłaviki raskazali, za što praviali chapun na tenisnym matčy
«Adnavili hramadski paradak, nie sastupiŭšy patrabavańniam novych vybaraŭ». Što piša Hrokipiedyja pra pratesty, Łukašenku, movu i jak dzielić spadčynu VKŁ1212
Kamientary