Jak stała viadoma «Našaj Nivie», časopis «Biełaruskaja dumka» apynuŭsia ŭ niaprostaj situacyi — adtul zvolniŭsia šerah viadučych aŭtaraŭ. Zastałosia, maŭlaŭ, tolki dvoje.
«Biełaruskaja dumka» — heta časopis, jaki da pieravodu ŭ dekany fakulteta fiłasofii ŭznačalvaŭ Vadzim Hihin, a paśla, sa žniŭnia 2016, vajskovy historyk Alaksandr Samovič.
Čamu ludzi sychodziać, moža, u redakcyi niama hrošaj i časopisu pahražaje źniknieńnie?
Pra heta «Naša Niva» zapytałasia ŭ hałoŭnaha redaktara Alaksandra Samoviča.
«Ja b nie skazaŭ, što situacyja krytyčnaja, — skazaŭ nam Samovič. — Sapraŭdy, dobryja śpiecyjalisty zvolnilisia. Ale jany nie abaznačali, što sychodzili praź niejkija nievynosnyja ŭmovy. A kali takaja dumka nie zaćvierdžana ŭ zajavach na zvalnieńnie aficyjna, to jak ja mahu jaje aficyjna kamientavać? Z vusnaŭ hałoŭnaha redaktara heta budzie hučać niedarečna, kali ja prypišu im pryčyny niejkich asabistych rašeńniaŭ. A sarafannaje radyjo moža pieradavać što zaŭhodna, vy ž razumiejecie. Chtości ŭziaŭ paŭzu, kab vyrašyć svaje siamiejnyja pytańni, naprykład. I nielha vyklučać, što niejkija niehatyŭnyja dla kožnaha faktary, jakija mieli miesca, źniknuć».
«Hałoŭnaje, časopis robicca, — kaža Samovič. — Jon karysny i cikavy. Jakaja vysnova? Luboje rašeńnie Dźmitryja Alaksandraviča [Žuka, kiraŭnika ahienctva BiełTA, jakoje źjaŭlajecca vydaŭcom časopisa] nie było krytyčnym. Krytyčnym jano było b, kali b vypusk časopisa spyniŭsia ci pahoršaŭ. Maja zadača — nie stracić časopis», — reziumavaŭ Samovič.
Jon taksama padkreśliŭ, što redakcyja nasamreč šukaje novych aŭtaraŭ.
Ciapier čytajuć
Chrysta Hrozieŭ: Mielnikava jak minimum hod, a chutčej za ŭsio, paŭtara pieradavała infarmacyju biełaruskim śpiecsłužbam3
Kamientary