Jak stała viadoma Našaj Nivie, Uładzimira Mackieviča padazrajuć u arhanizacyi ci ŭdziele ŭ dziejańniach, što parušyli hramadski paradak, pa «narodnym» art. 342 KK. Dopyt u jakaści padazravanaha nie pravodziŭsia.
Pieratrus pravodzili pa miescy žycharstva i pa miescy rehistracyi. Siłaviki zabrali ŭsie elektronnyja nośbity infarmacyi, niekatoryja dakumienty. Advakat Dźmitryj Łazavik źviartaje ŭvahu, što z Mackievičam pravodzili «apieratyŭnuju razmovu», padčas jakoj jamu nienaležnym čynam patłumačyli jaho pravy. Katavańniaŭ z boku siłavikoŭ nie było.
Pa słovach advakata, Uładzimir adčuvaje siabie narmalna, badzioraść i pačućcio humaru nie straciŭ. Vinu nie pryznaje, svoj ciapierašni stan usprymaje pa-fiłasofsku.
Ciapier čytajuć
«U vyniku jon skazaŭ mnie: «Chopić mianie šantažavać, ja chaču palubavacca hetymi drevami». Aksana Kołb raskazała, pra što razmaŭlała sa Statkievičam na miažy88
Kamientary