«Ukraincy žartujuć: nie chvalujciesia, zaraz vyzvalim siabie, pojdziem ratavać vas». Pahutaryli ź biełarusam, jaki zapisaŭsia ŭ terytaryjalnuju abaronu Ukrainy
Kali Kijeŭ pačali bambić, niekatoryja biełarusy, jakija tam žyli, vyrašyli zastacca, kab abaraniać Ukrainu. Adzin ź ich — Jaŭhien Michasiuk. Chłopiec raskazaŭ, jakuju padrychtoŭku prachodzić i jak da jaho staviacca ŭkrainskija abaroncy.
Jaŭhienu 27, jon pracavaŭ mieniedžaram u śfiery, nabližanaj da IT. Apošnija vosiem hod taksama byŭ hramadskim aktyvistam. Jaho zatrymlivali jašče da vybaraŭ, u lipieni 2020, za ŭdzieł u viełaprabiehu salidarnaści.
Chłopiec žyŭ va Ukrainie apošnija paŭtara hoda — źjechaŭ paśla pratestaŭ u 2020-m. Jon tłumačyć, čamu ciapier zamiest evakuacyi vybraŭ baraćbu.
«Ukraina — vielmi kłasnaja, svabodnaja i prahresiŭnaja kraina. I kali pierad hetaj krainaj, jakaja skinuła ź siabie saŭkovy režym, stała pahroza pahłynańnia Rasijaj, to ja vyrašyŭ: chopić biehčy. Dałučyŭsia da hetaha zmahańnia. Ukraina — nacyja, jakaja sapraŭdy baronić svaju ziamlu i svaju svabodu».
U vojsku Jaŭhien nie słužyŭ. Ale chadziŭ u cir, zajmaŭsia samapadrychtoŭkaj, bo cikaviła hetaja tema. Kaliści taksama prafiesijna zajmaŭsia boksam i baraćboj. Zapisacca ŭ terytaryjalnuju abaronu jon zmoh pa svaich suviaziach.
«Bo kab patrapić tudy biełarusu (a Biełaruś — kraina-ahresar), treba, kab ciabie chtości paćvierdziŭ, skazaŭ, što ty nie sieparatyst i nie łukašyst, — kaža chłopiec. — Amunicyja pastupova vydajecca, ale vy pavinny razumieć, jaki ciapier maštab mabilizacyi va Ukrainie, tamu nie ŭsio adrazu. Štości sprabujem nabyvać sami.
Ja nie źjaŭlajusia prosta ciapier abaroncam rehijona. My vykonvajem roznyja vajennyja zadačy, jakija pierad nami staviacca (naprykład, razhruzka prypasaŭ), ale pakul što nie sutykajemsia napramuju z rasiejcami. Prachodzim navučańnie.
I heta vielmi važna. Jak kaža naša kiraŭnictva, u hetym ciapier vialikaja pieravaha Ukrainy nad Rasijaj — apošniaja puskaje niepadrychtavanych sałdat, a va Ukrainie ŭ pieršych šerahach vajuje prafiesijnaja armija z dośviedam bajavych dziejańniaŭ na Danbasie. A my ciapier rezierv, padtrymka».
U vučebcy Jaŭhien asvojvaje asnovy miedycyny, taktyčnuju padtrychtoŭku, abychodžańnie sa zbrojaj.
«Ja liču, biełarusy abaviazanyja jechać siońnia va Ukrainu»
U padraździaleńni, kudy trapiŭ chłopiec, bolšaść — biełarusy.
«U asnoŭnym heta maładyja ludzi — 25-35 hod, absalutna roznych prafiesij. Nasamreč, biełarusaŭ, jakija ŭdzielničajuć u abaronie Ukrainy, davoli šmat, ale jany nie sabranyja ŭ adzin atrad. Šmat tut i byłych biełaruskich vajskoŭcaŭ.
Da nas staviacca vielmi dobra. Ukraincy kažuć: vaŭ, kłas, biełarusy, raskazvajcie pra takuju mahčymaść inšym. Šmat žartaŭ na temu «nie chvalujciesia, zaraz vyzvalim siabie, pojdziem ratavać vas».
Ukrainskija vajskoŭcy pa-siabroŭsku staviacca da biełarusaŭ, ale, kaniečnie, pierad tym, kab stać takimi, jany chočuć upeŭnicca, što ty narmalny čałaviek», — dzielicca Jaŭhien.
Jon raskazvaje, što sprabavaŭ źviazvacca sa Śviatłanaj Cichanoŭskaj. Prapanavaŭ joj dapamahčy biełarusam afarmlacca tut jak vajskovym strukturam. Ale na jaho paviedamleńnie nie adkazali.
«Ja liču, biełarusy abaviazanyja jechać siońnia va Ukrainu. Heta niaprosta, ale možna iści ŭ ambasadu i damahacca, kab dazvolili dałučycca da ŭkrainskich abaroncaŭ. Mnie padajecca, heta adziny šlach dla Biełarusi da vyzvaleńnia ŭ hetaj situacyi.
Kaniečnie, strašna, — nie chavaje Jaŭhien emocyj ad taho, što ciapier znachodzicca ŭ pryfrantavoj zonie. — Ale heta moj vybar, i ŭsio. Ja adčuvaju siabie na svaim miescy, liču, što rablu tak, jak pavinien».
Kamientary