Ivanu Juljanaviču Zdanoviču było 95 hadoŭ, i jon šmat zrabiŭ dla zachavańnia histaryčnaj pamiaci na Pružanščynie. Pra jahonuju śmierć paviedamiŭ naš čytač.
Ivan Juljanavič Zdanovič naradziŭsia 4 lipienia 1926 hoda ŭ vioscy Doŭhaja na Ščučynščynie. Paśla zakančeńnia Lidskaha piedvučylišča i fiłfaka Hrodzienskaha piedinstytuta pracavaŭ u roznych škołach na Hrodzienščynie i Brestčynie, vykładaŭ biełaruskuju movu i litaraturu.
Asnoŭnaja častka pracoŭnaj bijahrafii Zdanoviča źviazanaja z Pružanami i Pružanskim rajonam. Padrychtavaŭ «Zbornik praktykavańniaŭ pa biełaruskaj movie dla 4-6 kłasaŭ», jaki trojčy pieravydavaŭsia (1965, 1969, 1979).
Taksama publikavaŭ u pieryjadyčnym druku artykuły pa biełaruskaj litaratury, historyi, krajaznaŭstvie. U 2004 hodzie vydaŭ knihu «Rupliŭcy biełaruskaha nacyjanalnaha adradžeńnia z Pružanščyny», a ŭ 2008 hodzie — druhuju jaje častku.
Uznačalvaŭ hramadska-kulturnaje abjadnańnie «Spadčyna» (1986—1989). Byŭ zasnavalnikam i pieršym kiraŭnikom Pružanskaj arhanizacyi hramadskaha abjadnańnia «Tavarystva biełaruskaj movy imia Franciška Skaryny», siabram BNF «Adradžeńnie».
Razam ź inšymi arhanizavaŭ i ŭdzielničaŭ u pabudovie pomnika paŭstancam Kastusia Kalinoŭskaha ŭ Ružanskaj puščy (1989).
Ciapier čytajuć
«Niekatorym ludziam varta źniać ružovyja akulary». Lavončyk — pra Mielnikavu, uciečku ŭ «Bajchełp», biełyja palito i hrošy na 1300 palitviaźniaŭ10
Kamientary