«Svaich nie kidajem». Minski Śviata-Jelisaviecinski manastyr aktyŭna spryjaje rasijskaj ahresii va Ukrainie
U žniŭni ŭ manastyry była stvorana vałanciorskaja hrupa «Dapamoha bratam» pad kiraŭnictvam manaški Alaksandry. Jana zajmajecca zboram srodkaŭ dla patrebaŭ rasijskich vajskoŭcaŭ, jakija viaduć zachopnickuju vajnu va Ukrainie, paviedamlaje «Chryścijanskaja vizija».
Vałanciorskaja hrupa stvoranaja ź inicyjatyvy i błasłaŭleńnia duchoŭnika manastyra protaijereja Andreja Lemiašonka, viadomaha svaimi prarasijskimi i prałukašenkaŭskimi pohladami. Zajmajecca hetaja hrupa nie tolki zboram dapamohi, ale i napisańniem listoŭ sałdatam: na kanviertach tak i napisana — «dorohomu sołdatu iz Biełoj Rusi / Biełoruśsii».
Vałanciorskaja hrupa Śviata-Jelisaviecinskaha manastyra supracoŭničaje z takoj ža hrupaj, stvoranaj za paŭhoda da taho, adrazu paśla pačatku šyrokamaštabnaj vajny, u manastyry Maryi Mahdaliny ŭ siale Nikolskaje Arłoŭskaj vobłaści.
Varta adznačyć, što i raniej Śviata-Jelisaviecinski manastyr na praciahu mnohich hadoŭ zajmaŭsia akazańniem humanitarnaj dapamohi «DNR» i «ŁNR». Adnak tady hetaja dapamoha dekłaravałasia jak dapamoha nie vajskoŭcam, a «mirnym žycharam».
«Stajać na svaim, kožny nakolki moža!». Vialikaja hutarka z Natallaj Dulinaj pra hopnikaŭ z HUBAZiKa, Kaleśnikavu i što tam u kaho ŭ kałonii5
Kamientary