Pamior viciebski krajaznaviec, daśledčyk kamunistyčnych represij Uładzimir Ivanoŭ
Jamu było 74 hady. U apošnija hady jon sam-nasam zmahaŭsia ź ciažkaj chvarobaj.

Pa sabie jon pakinuŭ dobruju pamiać i niekalki hruntoŭnych daśledavańniaŭ, u tym liku pra kamunistyčnyja represii na Viciebščynie ŭ pieryjad z 1918 pa 1950-ja hady, piša «Viciebskaja viasna».
Uładzimir Ivanoŭ šmat hadoŭ pracavaŭ u orhanach MUS i na mytni, byŭ likvidataram nastupstvaŭ avaryi na ČAES. Kali vyjšaŭ na piensiju, uvieś svoj volny čas pryśviačaŭ vyvučeńniu historyi rodnaha kraju: chadziŭ u vandroŭki, šmat pracavaŭ u archivach, źbiraŭ cikavyja artefakty, razam ź siabram Piatrom Marozavym stvaryŭ na mohiłkach u vioscy Ševina ŭnikalnuju ekspazicyju pad adkrytym niebam, pryśviečanuju staražytnym pachavalnym abradam kryvičoŭ.
Adnoj z tem, jakija cikavili daśledčyka, byli represii savieckaha času ŭ dačynieńni da žycharoŭ Viciebskaha rehijona. Niekalki jahonych daśledavańniaŭ było vydadziena. Uładzimir Ivanoŭ byŭ udzielnikam hramadskaj inicyjatyvy «Chajsy — viciebskija Kurapaty», šmat zrabiŭ dla ŭšanavańnia pamiaci achviar stalinskaha teroru pad Viciebskam.
-
Dziadok — apazicyjanieram: Zajmajučysia dyskredytacyjaj Ofisa Cichanoŭskaj, vy ljacie vadu na młyn režymu
-
«Marzaluk — heta naš zubr». Jak praŭładny historyk niečakana staŭ trendam dla zumieraŭ u tyktoku
-
«Šatł-bas spačatku spyniŭsia, a potym pačaŭ pavolna kacicca nazad». Biełarus, jaki staŭ vidavočcam avaryi ŭ Tajłandzie, raskazaŭ padrabiaznaści
Ciapier čytajuć
Sumleńnie, kachańnie, koły piekła i halivudski finał. U siamji budaŭnika i biblijatekarki z Pružanskaha rajona Ihara i Julii Łaptanovičaŭ aryštavali spačatku jaho, paśla — jaje, a paśla i babulu
Kamientary