Viadomy litoŭski historyk prapanavaŭ nazyvać Rasiju pa-litoŭsku inakš
Viadomy litoŭski historyk Alfredas Bumbłaŭskas prapanuje źmianić litoŭskuju nazvu Rasii i rastłumačyć litoŭskamu hramadstvu, što słova Ruś rasijanie prysvoili sabie, adabraŭšy va ŭkraincaŭ, piša Delfi.lt.
Bumbłaŭskas prapanuje nazyvać Rasiju pa-litoŭsku nie Rusiją, jak ciapier, a Rosija, ruskich ža — rasijanami. Tym samym jon choča, kab u korani litoŭskaj nazvy nie było pierajemnaści pamiž Rasijaj i Ruśsiu. «Moj varyjant — adroźnieńnie pamiž Rasijaj i ruskimi», — skazaŭ historyk.
Ruskija ŭ Siaredniavieččy žyli ŭ Kijeŭskaj Rusi, h. zn. u ciapierašniaj Ukrainie, a na ciapierašnich rasijskich ziemlach było Vialikaje Kniastva Maskoŭskaje, śćviardžaje Bumbłaŭskas, ličačy, što nazvu Ruś rasijanie prysvoili, zabraŭšy va ŭkraincaŭ.
Pavodle słoŭ Bumbłaŭskasa, pierajmienavańnie — heta tolki apošniaja kropka, a hałoŭnaje — pieraasensavać i zrazumieć, čamu heta važna.
Na jaho dumku, u Rasii niama svajoj identyčnaści, voś jana i sprabuje pazyčać jaje ŭ inšych, adsiul vojny dy revalucyi.
«I hetaja historyja Alaksandra II, balšavikoŭ — jany ŭsie abapirajucca na ideju Maskvy jak treciaha Ryma. Heta blef, histaryčny, cyvilizacyjny blef», — pierakanany Bumbłaŭskas.
Na jaho dumku, da hetaha blefu raniejšyja kiraŭniki Rasii padklučyli kulturu i relihiju, a Uładzimir Pucin uzmacniŭ mif pra ruski śviet sučasnaj prapahandaj. Značyć, ruskija, jakija nazyvajuć siabie tak, sotni hadoŭ chłusiać sabie i śvietu pra toje, što jany — nie tolki kałyska słavian, ale i naohuł inšy polus usioj zachodniaj cyvilizacyi.
Zrešty, u Bumbłaŭskasa niamała apanientaŭ, jakija choć i nie piarečać uvohule suprać pierahladu pohladu na Rasiju ŭ pryncypie, ale miarkujuć, što heta pavinna rabić nie Litva praz svaju movu.
A na dumku kiraŭnicy litoŭskaj Dziaržaŭnaj kamisii pa movie Vijalety Miejlunajcie, novuju nazvu Rasii pa-litoŭsku pavinny prapanoŭvać nie historyki, a hramadstva.
Prytym litoŭcy nibyta ŭvohule kudy bolš radykalnyja, źmienaj adnoj litary ich nie zadavoliš. «Maskvičy, maskali, vielikarosy, čaho tolki nie pačuješ. Tut ža ž arda prakramloŭskich, pucinistaŭ, pucinoidaŭ», — pryviała prykłady Miejlunajcie.
«Kali ciapier chierova, značyć, heta jašče nie kaniec». Pahutaryli z epatažnym «śviatarom XXI stahodździa», pra jakoha nie było čuvać piać hadoŭ paśla aryštu
Kamientary