U Haradku abmiarkoŭvajuć nazvu skviera, dzie staić skulptura hieroja paemy «Taras na Parnasie». Prapanovy — pa-biełarusku
Abmierkavańnie abvieščana na sajcie Haradockaha rajvykankama. Udzielniki mohuć albo prapanavać ułasnuju nazvu, albo padtrymać adnu ź idejaŭ mascovych uładaŭ: zrabić vybar pamiž varyjantami «Litaraturny skvier», «Litaraturnaja altanka», «La Parnasa», «Vieranicynski park», «Park CHCHCH Dnia biełaruskaha piśmienstva».
Z nahody apošniaj padziei i pravodzicca abmierkavańnie, jak nazvać bieznazoŭny pakul što skvier uzdoŭž vulicy Savieckaj.
Dzień biełaruskaha piśmienstva tradycyjna pravodzicca ŭ pieršuju niadzielu vieraśnia. Sioleta fest prymaje Haradok — radzima Kanstancina Vieranicyna (naradziŭsia ŭ 1834 h. u vioscy Astraŭlany Viciebskaha pavieta, ciapier heta Haradocki rajon), aŭtara satyryčnaj paemy «Taras na Parnasie», pomnika biełaruskaj litaratury XIX st. Cikava, što pra słavutaha ziemlaka i jahony znakamity tvor u Haradku zhadvajuć chiba napiaredadni vialikich imprezaŭ. Nazvu skviera vyrašyli nadać z nahody Dnia biełaruskaha piśmienstva, a skulpturnaja kampazicyja «Taras na Parnasie» była adkryta ŭ rajcentry padčas «Dažynak» u 2014 h.
Jana ŭjaŭlaje saboj vyjavu raskrytaj knihi na vałunie i ŭłasna skulpturnuju fihuru viasiołaha palasoŭščyka, jakuju ŭ Haradku nazyvajuć «pomnikam Tarasu».
Pryhody Tarasa, apisanyja Kanstancinam Vieranicynym, mieli nie mienš zachaplalny praciah i ŭ našy časy.
«Pomnik Tarasu» prastajaŭ usiaho dva miesiacy, a potym źnik sa svajho miesca. Jak vyśvietliłasia, miascovyja ŭłady nie raźličylisia za pracu ni z aŭtarami (viciebskimi skulptarami Ivanam Kazakom i Siarhiejem Sotnikavym), ni z vyrabnikom (AAT «Liciejny dvor»). Mastacki tvor znoŭ apynuŭsia na składzie pradpryjemstva, bo rajvykankam paličyŭ ceny na jaho zavyšanymi. Pytańnie vyrašyłasia dziakujučy sponsaru — rasijskamu pradprymalniku.
Sioleta da Dnia biełaruskaha piśmienstva ŭ skviery, nazvu jakomu ciapier abmiarkoŭvajuć, anansavana źjaŭleńnie jašče niekalkich skulptur — tut čakajuć na praktyku studentaŭ Akademii mastactvaŭ, jakija buduć vyrazać z kamnia fihury hierojaŭ siužeta paemy «Taras na Parnasie».
Padčas płanavańnia prahramy festu viałasia razmova i pra ŭstanoŭku pomnika Kanstancinu Vieranicynu, ale ŭłady dali zadni chod.
Maŭlaŭ, nie zachavałasia fotazdymkaŭ Kanstancina Vieranicyna, tolki malunak nieviadomaha aŭtara. Tamu pomnika aŭtaru paemy nie budzie, zatoje źjavicca pamiatny znak u honar jubilejnaha Dnia biełaruskaha piśmienstva.
Ciapier čytajuć
«Byŭ upeŭnieny, što ja niedatykalnaja asoba dla rasijan». Pieršaje intervju Jurasia Ziankoviča na svabodzie14
Kamientary