«ČinČiny proletieli kukuškoj» — satyryčny film z novaj pieśniaj Aleny ŽałudOk. Premjera ŭ jutubie — 31 žniŭnia
Karotkamietražny film, stvorany ŭ žanry palityčnaj satyry, budzie apublikavany ŭ YouTube siońnia apoŭdni. Hledačy ŭbačać svaich starych znajomcaŭ — čynoŭnikaŭ Mikałaja Siarhiejeviča i Siarhieja Mikałajeviča. Taksama jany sustrenucca i z praŭładnaj aktyvistkaj i śpiavačkaj Alenaj ŽałudOK, jakaja, pavodle scenara novaha filma, pieražyvie peŭnuju transfarmacyju svajho śvietapohladu.
Dzie zdymali i pra što siužet
Zdymki adbyvalisia ŭ niamieckim zamku CHIII stahodździa.
U zamku na pamiežžy Niamieččyny i Polščy zdymačnaja hrupa pracavała nad zusim inšym prajektam, ale za try dni da adjezdu naradziłasia dumka źniać niešta jašče, vykarystaŭšy niezvyčajnyja interjery, raspavioŭ adzin z aŭtaraŭ scenaryja i režysior filma Andrej Kašpierski:
«Ujaŭlajecie, siaredniaviečny niamiecki zamak, bieły, niečym vielmi padobny da psichijatryčnaj lakarni…
My damovilisia ź Mišam Zujem, akcioram i suaŭtaram scenaryja, što padumajem nad novym siužetam. Nazaŭtra sustrelisia, i za kolki hadzin źjaviŭsia scenar pra kliniku dla psichičnachvorych, u jakuju volaj losu trapiła śpiavačka Alena ŽałudOK. Da jaje pryjazdžajuć Mikałaj Siarhiejevič i Siarhiej Mikałajevič, kab zaprasić vystupić na dziaržaŭnym mierapryjemstvie.
Ale jašče try hady tamu, kali my prydumlali hety vobraz dziaŭčyny, jakaja naiŭna vieryć u dziaržaŭnuju sistemu i śpiavaje pra rodny kraj — «Ščučynščynu», my mierkavali, što ź joj moža adbycca niejkaja transfarmacyja. I hetuju ideju my realizavali. U pieršy ž dzień źniali ŭsie klučavyja sceny z čynoŭnikami, u druhi — sceny z Alenaj ŽałudOK, jaje siastroj i sanitaram, a na treci dzień zastavałasia źniać tolki nieabchodnyja detali».
Pavodle Andreja Kašpierskaha, paśla prahladu źniataha materyjału stała zrazumieła, što dla filma nieabchodnaja novaja pieśnia ŭ vykanańni Aleny ŽałudOK (aktrysy Aleny Zuj-Vajciachoŭskaj) — čaćviortaj paśla «Ščučynščyny», «Dziekać i ciekać» i mienš viadomaj pieśni «Kiadyški». Na stvareńnie tekstu, muzyki i zdymki videaklipa spatrebiłasia paŭhoda.
U novym filmie šmat adsyłak da halivudskich błokbastaraŭ
U naźvie «ČinČiny proletieli kukuškoj» prahladajecca adsyłka da viadomaha ramana Kiena Kizi i filmaŭ, źniatych pa matyvach hetaha tvora.
Pradziusarka Maryja Savuškina dadaje, što ŭ novym filmie jość šmat refierensaŭ da papularnych uzoraŭ kiniematohrafa minułych hadoŭ — «Matrycy» ci «Vostrava praklatych». Jana spadziajecca, što toje, jak pieraasensavała hety materyjał kamanda biełaruskich filmmejkieraŭ, budzie cikava ludziam starejšaha pakaleńnia.
Ale hałoŭnaja metavaja hrupa — heta ludzi ad 16 da 38 hadoŭ, jakija žyvuć u Biełarusi, kaža pradziusarka:
«My raźličvajem zacikavić maładych ludziej, jakim nie ŭsio adno, dzie jany žyvuć. I dla nas važna, kab heta byli nie tolki žychary Minska — my chočam, kab film pahladzieli i žychary rehijonaŭ. Chaj by pahladzieli i paznali siabie i svaje ahraharadki».
Čynoŭniki Mikałaj Siarhiejevič i Siarhiej Mikałajevič, roli jakich vykonvajuć byłyja kupałaŭcy Michaś Zuj i Dźmitryj Jesianievič, u hetym filmie nie hałoŭnyja hieroi. Najvažniejšy vobraz u im — heta maładaja śpiavačka-aktyvistka, u śvietapohladzie jakoj adbyvajucca pieramieny.
Film zdymali na «hołym entuzijaźmie»
Što da zdymak, to rekvizit dla ich uvohule nie kuplali. Vykarystoŭvali toj, jaki traplaŭsia na vočy i natchniaŭ na stvareńnie novych epizodaŭ. Režysior Andrej Kašpierski pryhadvaje:
«U dziaciej Mišy i Leny my ŭziali padzornuju trubu i kubik Rubika. U filmie jość epizod, dzie abodva čynoŭniki trymajuć kubiki Rubika, ale byŭ adzin, i daviałosia zdymki sumiaščać na mantažy. Biełych chałataŭ u nas było dva, a piersanažaŭ, jakija ŭ ich zdymalisia — try. Tamu byli zdymki ź pieraapranańniami. Kali my znajšli miaciołku — źjaviŭsia piersanaž-dvornik…. Uvohule ž naša kino spačatku nahadvaje typovuju pradukcyju vytvorčaści «Biełaruśfilma», a ŭžo potym pačynajecca niešta nietypovaje».
Na dumku režysiora, paradyjny padychod da sučasnych realij dapamahaje hledačam adoleć strach pierad nibyta mocnaj dziaržaŭnaj strukturaj, bo vielmi časta jana składajecca ź niedalokich, zapałochanych načalstvam čynoŭnikaŭ kštałtu Mikałaja Siarhiejeviča i Siarhieja Mikałajeviča. Takija pradstaŭniki ŭładaŭ bolej śmiešnyja, čym strašnyja.
«Doŭhi čas biełaruskaja aŭdytoryja była pazbaŭlenaja papularnaha kulturnaha i miedyjapraduktu ŭ žanry palityčnaj satyry. Heta adbyvałasia praz adsutnaść svabody słova i pieraśled tvorcaŭ, ale my kažam, što hety čas prajšoŭ. My publikujem film, svabodny ad usialakaj cenzury, jaki niemahčyma zabaranić, anulavać ci zabluryć. Jaho zmoža pahladzieć luby čałaviek u Biełarusi i za jaje miežami», — kaža pradziusarka Maryja Savuškina.
U sieryjale pra «Pieśniaroŭ» zabluryli sceny z akcioram-kupałaŭcam. Prosta pahladzicie na hetyja kadry
Z afišy filma pra «Pieśniaroŭ» prybrali akciora-kupałaŭca
«Jana tysiačahodździami šukaje vyjścia. Boh maŭčyć». Kupałaŭcy prezientujuć «Kamiedyju Judzifi»
U čym mahija novaha śpiektakla kupałaŭcaŭ, jaki prajšoŭ z anšłaham u niekalkich haradach?
«Nie mahu maŭčać i čakać, kali skončycca hety kašmar. Svaje lepšyja roli ja jašče nie syhrała». Aktrysa Valancina Harcujeva pra teatr, emihracyju, muža-niemca i płany na budučyniu
Kamientary