Prykolnaja scena trapiła na videa z Kitaja.
Alaksandr Łukašenka prylacieŭ u Piekin z Dubaja. Jaho pryniaŭ kiraŭnik krainy.
Biełaruskaj delehacyi ŭručyli karcinu, vykananuju šaŭkovaj vyšyŭkaj. Alaksandr Łukašenka łaskAvym hołasam paprasiŭ jašče adnu — u Pałac Niezaležnaści.
Si Czińpin tut ža zapytaŭ: vam jakoha pamieru i fasonu? Praŭda, davoli abyjakavym hołasam.
«Kab tam duša była kitajskaja»,— adkazaŭ Łukašenka, jaki jaŭna nie čakaŭ takoha dziełavoha padychodu.
Dalej Si padaryŭ Łukašenku jabłyki z pravincyi Chunań. Kamiera ŭ hety čas pakazvała Kolu Łukašenku, jaki na zadnim płanie niešta žuje — napeŭna, žujku.
Mikałaju kiraŭnik KNR padaryŭ spartyŭny kaścium — z kitajskim ściažkom. Bieła-čyrvony.
Łukašenka, sa svajho boku, pieradaŭ juvielirnuju kampazicyju, što simvalizuje inicyjatyvu Piekina «Adzin pojas — adzin šlach», šakaład, a taksama suvienir z vasilkami.
Sustreča ŭvohule była načnym kašmaram Bondaravaj: žujka, kaścium BČB, dy jašče i vasilki.
Paśla Łukašenka adpraviŭsia ŭ Piekinski ŭniviersitet, dzie navučaŭsia jaho syn Mikałaj. Dzie jon vučycca ciapier, dakładna nieviadoma. A sam Łukašenka va ŭniviersitecie ŭstaŭ na lod.
Ciapier čytajuć
Siłaviki masava zatrymlivajuć udzielnikaŭ konkursu homielskaha treš-błohiera9
Kamientary
Učora bratu Pu, siońnia bratu Si.
Kole nie nadakučyła być eskortnym pryncam? Ujaŭlaju jakuju jon atrymaŭ psichałahičnaje paškodžańnie.
Ale mnie jaho nie škada, za toje što ŭ 15 hadoŭ biehaŭ z aŭtamatam jon siadzie