Žychar Hrodna Ihar u časie prahułki pa horadzie źniaŭ na videa, jak jamu padałosia, davoli redkuju dla Biełarusi ptušku. Šustraja, maleńkaja, zavisaje ŭ pavietry jak viertalot — byccam by ŭsio padychodzić pad apisańnie kalibry. Rolik chutka nabraŭ bolš za paŭmiljona prahladaŭ, ale arnitołahi, entamołahi i prostyja dačniki ŭžo śpiašajucca vas rasčaravać, piša Onliner.
Na videa nasamreč matylok siamiejstva bražnikaŭ, chutčej za ŭsio, jazykan. Niekatoryja padobnyja asobiny vyrastajuć da dastatkovych pamieraŭ, kab ich možna było zbłytać z ptuškaj, a maniera pierasoŭvańnia, charakterny chabatok-«dziuba» i zdolnaść zavisać u pavietry sapraŭdy rodnić ich z kalibry.
Niekatoryja śpiecyjalisty tłumačać, što z prykmietnych vizualnych adroźnieńniaŭ u kalibry i jazykana tolki najaŭnaść vusikaŭ, tak što pierabłytać ich sapraŭdy lohka.
Što i adbyvajecca plus-minus štohod ź niespraktykavanymi haradskimi žycharami.
Voś jak raniej kamientavała padobny vypadak śpiecyjalist Akademii navuk Kaciaryna Sietrakova:
— Na vočy hety matylok traplajecca nie ŭsim, tamu mnohija tak i reahujuć, kali ŭpieršyniu jaho bačać. Jaho možna sustreć pa ŭsioj krainie, ale šancuje daloka nie kožnamu. Jak praviła, hetu kazurku składana zaŭvažyć: matylok maje nie vielmi jarkuju afarboŭku i dasiahaje nievialikich pamieraŭ (u paraŭnańni ź inšymi bražnikami), pavodzić siabie jak kalibry, heta značyć nie sadzicca na kvietki i nie daje mahčymaści siabie razhledzieć.
Ciapier čytajuć
«Zachodziš u kamieru, a jany kažuć: «My z taboj admaŭlajemsia siadzieć». Cichanoŭski raskazaŭ, jak sutyknuŭsia z prablemaj nizkaha statusu4
Kamientary