U Minsku ŭ navahodniuju noč pamior Harald Volski — artyst, dziejač kultury, u svoj čas dyrektar studyi animacyjnych filmaŭ kinastudyi «Biełaruśfilm», piša Reform.news. Jon byŭ synam biełaruskaha piśmieńnika Vitala Volskaha, bratam inšaha piśmieńnika Artura Volskaha i dziadźkam muzyki Lavona Volskaha. Jamu było 95 hadoŭ.
Harald Volski značnuju častku žyćcia pryśviaciŭ kinastudyi «Biełaruśfilm». Peŭny čas jon byŭ načalnikam cecha, a potym uznačaliŭ studyju multyplikacyjnych filmaŭ kinastudyi. Pracavaŭ dyrektaram zdymačnaj hrupy takich filmaŭ, jak «Alpijskaja bałada» — viadomaj kinastužki pavodle tvora Vasila Bykava, — i biełaruskaha kalarovaha šyrokaekrannaha filma «Rahaty bastyjon» — pavodle pjesy Andreja Makajonka «Lavonicha na arbicie».
Budučy pradstaŭnikom dynastyi Volskich, Harald Vitaljevič siabravaŭ ź biełaruskaj intelihiencyjaj roznych pakaleńniaŭ. Samomu stać artystam teatra jamu pieraškodziła słužba ŭ armii ŭ Zakaŭkaźzi, dzie mužčyna zhubiŭ svoj hołas.
Biełaruski animatar Michaił Tumiela ŭ sacyjalnych sietkach padzialiŭsia svaimi ŭspaminami pra jaskravaha kiraŭnika, arhanizatara i tvorcu.
«U svoj čas Harald Vitalevič Volski, syn znakamitaha biełaruskaha piśmieńnika Vitala Volskaha, byŭ načalnikam cecha, a potym i studyi multyplikacyjnych filmaŭ kinastudyi «Biełaruśfilm». I my dryžali, spaźniajučysia na pracu, bo la prachadnoj niaźmienna stajaŭ Harald Vitalevič u čornym harnitury z halštukam. A tamu, chto praviniŭsia, treba było pisać tłumačalnuju zapisku z apisańniem pryčyn spaźnieńnia.
Atrymaŭšy hrozny zahad, ja na svaim pracoŭnym miescy pačaŭ pisaninu. Z maładoj hareznaści ja — vypusknik architekturnaha fakulteta, jaki cikavicca kalihrafijaj, — napisaŭ hetuju cydułku kłasičnaj teksturaj («hatyčnym» šryftam) u kiryličnym varyjancie. Kali ja ŭručyŭ listok Haraldu Vitaljeviču, jon ździviŭsia, a potym čamuści ŭzradavaŭsia. I mnie potym kazali, hanarliva demanstravaŭ maju «tłumačalnuju» načalnikam inšych cechaŭ na studyjnaj płaniorcy. Naturalna, Volski nie źviarnuŭ uvahi, što na napisańnie hetaha listočka pajšła pałova pracoŭnaha dnia».
U bijahrafii Haralda Volskaha byŭ taksama taki fakt, što jon cudam vyžyŭ na navahodnim paślavajennym pažary na elitnaj viečarynie ŭ Minsku.
Raźvitańnie z Haraldam Volskim adbudziecca 4 śniežnia ŭ a 12.00 u Minsku pa adrasie Kulman, 33A.
Ciapier čytajuć
Słova «Unavatuna» značyć «raj». Dzie na Šry-Łancy adpačyvała Mielnikava20
Kamientary