Žančyna chacieła pradać rečy na «Kufry» i ledź nie zastałasia biez hrošaj
Žycharka adnaho z abłasnych centraŭ Volha (imia źmieniena ź mierkavańniaŭ biaśpieki) vyrašyła pradać dziciačyja rečy, jakija ŭžo nie patrebnyja jaje dziciaci. Abjavy žančyna vystaviła na «Kufry». Siarod pradmietaŭ byli i niatannyja, nakštałt dziciačaha kresła. Žančynie napisała patencyjnaja pakupnica, paśla kamunikacyi ź jakoj Volha ledź nie straciła hrošy. Pra niezvyčajny sposab machlarstva jana raskazała «Lusterku».
Z prapanovaj kupić kresła pakupnica napisała Volzie ŭ vajbier. Jana adrazu pahadziłasia na ŭsie ŭmovy. Ale pakolki nibyta nie moža zabrać kresła sama z-za maleńkaha dziciaci ź invalidnaściu, prapanavała paśla apłaty aformić dastaŭku praz «Jeŭrapoštu».
«Ja dumała, što ŭsio budzie, jak jana pisała: adrazu pryjduć hrošy, a kurjer dniami zabiare kresła», — kaža Volha.
Ale pakupnica śćviardžała, što zaraz ža apłacić i kresła, i dastaŭku. Praŭda, tak i nie spytałasia numar karty, kab pieravieści srodki. Zatoje dasłała spasyłku na sajt, vizualna identyčny sajtu «Jeŭrapošty», i zapeŭnivała, što ŭsio možna zrabić ź jaho dapamohaj. Nibyta treba ŭvieści danyja svajoj karty (uklučajučy CVV-kod) i nacisnuć knopku «Atrymać hrošy».
«Ja nie pracavała nikoli z «Jeŭrapoštaj» i padumała, što tam praŭda jość takaja funkcyja», — tłumačyć žančyna.
Na sumnievy Volhi pakupnica adkazvała, što ŭsio pravilna, što jana ŭžo pieraviała hrošy praz hetuju sistemu i viarnuć ich nie moža. Tamu nibyta nie zastajecca inšaha vyjścia, akramia jak zarehistravacca.
«Uvohule, ja zajšła na sajt, uviała numar karty i CVV. Ale ŭ hłybini dušy ŭsio adno sumniavałasia, tamu spačatku pieraviała amal usie srodki na inšy rachunak, — raskazvaje Volha. — Tym bolš što tam treba było ŭvieści reštu na karcie, ja takoha jašče nidzie nie bačyła».
Paśla taho, jak sistema nie pryniała kartu žančyny, pakupnica stała nastojliva prasić uvieści inšuju, klałasia, što płaciež prajšoŭ, a admianić jana jaho nie moža. Tady biełaruska paprasiła paćviardžeńnie apłaty:
«Ja kančatkova zrazumieła, što heta padman, kali jana prapanavała ŭvieści danyja druhoj karty. A paśla taho jak ja skazała, što jaje niama i paprasiła dasłać skrynšot čeka, hetaja dziaŭčyna pierastała adkazvać. I ŭ vyniku prosta zabłakavała mianie».
Na sprobu padmanu Volha adreahavała spakojna. Pa-pieršaje, hrošy nie źniali, tamu prosta pryjšłosia zabłakavać kartu i zavieści novuju. A pa-druhoje, razvažaje jana, kali «jość Boh na hetym śviecie», naŭrad ci atrymajecca doŭha biespakarana padmanvać ludziej, prykryvajučysia dziciom ź invalidnaściu.
Ašukancy časta stvarajuć sajty, vizualna identyčnyja bankam, internet-kramam abo inšym servisam. Kab zaścierahčy siabie, pierad uvodam danych karty ŭvažliva praviarajcie adras sajta — jon moža adroźnivacca ad aryhinalnaha ŭsiaho na niekalki znakaŭ.
«A zmožacie vylecieć zaŭtra?» Džon Koŭł raskazaŭ, jak piŭ z Łukašenkam harełku, kab damovicca pra vyzvaleńnie palitviaźniaŭ9
Kamientary