Pra heta jon zajaviŭ padčas subotnika ŭ Minsku.
«Jany ž tam zhubili hetu śpikierku. Znajści nie mohuć! Znajści nie mohuć. Dyk znajdzicie chacia b, — skazaŭ jon. — U ich ciapier adna tema. Zrazumieła, hety Pačobut — viečnaja prablema. I jašče niejkaja tema.
«Kab razmaŭlać z nami, biełarusy pavinny zrabić heta». Ja kažu: «Dy pašlicie vy ich». My nikomu ničoha nie pavinny. Chočacie — siadajem, razmaŭlajem».
Pavodle jaho słoŭ, Biełaruś u svoj čas chacieła vydać Polščy asudžanaha na vosiem hadoŭ Andžeja Pačobuta, adnak polski bok admoviŭsia. «A Pačobut skazaŭ: «Ja tudy nie pajedu». U nas heta ŭsio zapisana. I ŭsie nas dakorvajuć, što my kahości ŭciskajem. Nikoha my nie ŭciskajem. Miesca ŭsim chapaje», — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
Pra źniknieńnie śpikierki Kaardynacyjnaj rady Anžaliki Mielnikavaj jaje kalehi paviedamili ŭviečary 28 sakavika. U zajavie Paŭła Łatuški havaryłasia, što suviaź adsutničaje z 25 sakavika, adnak havorka idzie pra anłajn-kamunikacyju. Nasamreč Mielnikavu ŭžyvuju nie bačyli ŭžo daŭnym-daŭno. Paźniej stała viadoma, što Anžalika Mielnikava pakinuła terytoryju Jeŭrasajuza 26 lutaha, a jaje były muž źjechaŭ z Polščy ŭ Biełaruś 3 sakavika.
7 krasavika žurnalistam «Lusterka» ŭdałosia parazmaŭlać z byłym mužam Anžaliki Mielnikavaj, jaki paćvierdziŭ, što znachodzicca ŭ Biełarusi, a dzieci — pry im. Baćki Mielnikavaj u razmovie z žurnalistam «Jeŭraradyjo» taksama paćvierdzili, što dzieci znachodziacca ŭ Biełarusi, a pra miescaznachodžańnie samoj Anžaliki jany sami ničoha nie viedajuć i tryvožacca.
U sieradu KR zajaviła, što z telefona Anžaliki byli skačanyja niekatoryja dakumienty, što tyčacca Rady.
U Sule adznačyli Kupalle. Haściej było stolki, što na darohach utvarylisia zatory12
Kamientary